تهیونگ و دختر رزمی پوش ۳۳

سو : تو کی هستی؟ . سیاه پوش : خودت میفهمی . سو : یهو یه پودر ریخت توی صورتم و چشمام ناخوداگاه تار دید و کمی چشمام رو بهم زدم تا بهتر ببینم . وقتی چشمام بهتر از حالت تار در اومده بود متوجه شدم که اون سیاه پوش فرار کرده . یک نفس عمیق کشیدم و با خودم گفتم : انگار الان وقت مردنم نیست . ۲ماه بعد سو : دکتر داشت معاینم میکرد و با لبخندی سرش رو اورد بالا و گفت : ملکه سو ولیعهد کاملا سالم هست . سو : ممنونم ازت . طبیب : میخواید درباره سلامتی خودتونم بهتون اطلاعی بدم . سو : نه ازت ممنونم . منکه اخر قراربمیرم مهم نیست که سالمم یا نه .فقط ولیعهد برام مهمه . طبیب : بله . سو : بعد معاینه برگشتم به اتاقم خواستم روی تختم دراز بکشم که یهو یک نامه روی تختم دیدم . از روی تخت برش داشتم و بازش کردم و نامه رو خواندم : امشب داخل باغ منتظرت هستم زمان شب‌ سو : تصمیم گرفتم که برم به باغ قصر اونم بدون اینکه کسی بفهمه . از در اتاقم رفتم بیرون که یهو ندیمه جلوم رو گرفت . ندیمه : بانو کجا میرید؟ . سو : به شما هیچ ربطی نداره . ندیمه : لطفا بزارید ما هم باهاتون بیایم . سو : برو اونور وگرنه سرت رو همینجا با شمشیر میزنم . ندیمه : ملکه من نمیتونم بزارم شما بدون سرباز یا ندیمه به جایی برید . سو : برگشتم به سمت سربازی که کنار در اتاقم ایستاده بود . شمشیرش رو کشیدم و بر روی گردن ندیمه ام گذاشتم و گفتم هنوزم میخوای مقاومت کنی؟ . ندیمه : بله هنوزم مقاوت میکنم . سو : شمشیر رو بیشتر روی گردنش فشار دادم و خون از روی گردنش سرازیر شد و گفتم هنوزم مقاومت میکنی؟ . ندیمه : این چیزا برای من دردی ندارن که بخوام باهاشون از پا در بیام و شکست بخورم . سو : بعد ندیمه از سر راهم کنار رفت و گفت : ولی ملکه لطفا به سو : بعد ندیمه از سر راهم کنار رفت و گفت : ولی ملکه لطفا به خاطر تون بسپارید که من به خاطر این گردنی که داره خون میاد کنار نرفتم ، من فقط به خاطر اینکه شما رو دوست داشتم کنار رفتم . لطفا مراقب خودتون باشید . سو : ازت ممنونم . سعیم رو میکنم🙂 . بعد به سمت باغ حرکت کردم کمی دورم رو نگاه کردم که متوجه یک شخص در تارکی شدم رفتم جلوتر که متوجه شدم اون....