پارت ...۷

مین جو ویو
منم دیگه نتونستم ساکت باشم گفتم
استاد اون میونگ‌ فرستادید تو دهن توالت من یکی رو حتمن دار میزنی درسته میدونم ای خدا شانس زندگی هم نداشتم ...
من هنوز سینگلم من بچه میخواستم حداقل دار بشم بعد
نگاهم بت پارک افتاد سعی داشت خنده هاش رو کنترل کنه
استاد پارک: چی داری برای خودت بلغور میکنی اصن ببینم چند سالته
مین جو:راستش استاد من ۲۳ سالمه
استاد پارک :بازم با این حال خیلی خنگ نادون هستی
و می‌رسیم به اصل مطلب خوب بگو چی کارت کنم بنظر خودت
مبن جو:میشه این دفعه رو بیخیال بشید بخدا من کاری نداشتم اون میونگ چشم سفید به خانوادم توهین کرد ...
استاد واقعن من کاره ای نبودم
استاد پارک :برام معم نیست
آها چطوره که از روی همون کتاب دویست ب گ بنویسی
مین جو : با حرفاش چشام قد یه توپ شد
جان... استاد بخدا ما دشمن که نیستم هستیم استاد بیا یه لطفی کن ...
منو ببخش بخدا
اصن میام خونت رو تمیز می کنم ولی این کارو نکنم .. استاد
استاد پارک: خیله خوب به مدت یک هفته خونم رو تمیز میکنی

مین جو:باشه استاد ... میشه حالا برم با اجازه دادن این شاسگول
رفتم بیرون

جیمین ویو :بعد از بیرون شدنش خنده ای کوچیکی رو لبم آمد خنگم که هست ... به سمت پرونده کلاس رفتم که اونجا آدرس خونه ی دانش آموزا با شمارشون...
شماره این اسکول پیدا کردم تو گوشیم به اسم شتر نادون ذخیره کردم
مین جو :به سمت خونه رفتم اخش تا دو روز دانشگاه نمی رفتیم برای مشکلاتی که برای دانشگاه پیش آمده
کلید وارد خونه کردم
مامان مامان ... عجیبه مامان چیزی نگفت
همه جارو گشتم انگاری نبود کجا رفته