بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
البته که باید جوانان را آگاه و هوشیار و بصیر نماییم، اما آیا این مدعیان همه اهل علم و دانش هستند که می‌خواهید به صورت علمی قانع کنید؟! خب به صورت علمی -نه شعاری آن چه را اعتراض دارند، نقد کنند. مخاطبین همیشه دو دسته هستند، یکی جوانانی که واقعاً دچار سؤال و شبهه شده‌اند، و دیگری آنانی که فقط قصد ضد تبلیغ دارند.
گروه اول، اگر خودشان بخواهند و با مطالب روشن و متقنی مواجه شوند، قانع خواهند شد، اما گروه دوم هرگز.
قانع کردن:اگر چه دلسوزی و تلاش برای ارتقای سطح دانش و بیشن همنوعان، به ویژه در معارف دینی و اسلام‌شناسی، بسیار ممدوح و حتی لازم است، اما این اصرار و حرص برای قانع کردن، در عین خوبی، در بسیاری از موارد بی‌مورد است؛ چرا که در بسیاری از موارد، مخاطب به دنبال قانع شدن نیست که شما به دنبا قانع کردن او باشید؛ در بسیاری از موارد نیز راهش بحث علمی نیست. او باید ابتدا چار چوب‌ها را بشناسد.
فرض کنید کسی اصلاً دستور زبان فارسی بلد نیست، حتی معنی فعل و فاعل را نمی‌داند و با شما بر سر قاعده اگر عملی را به فاعلِ جمع غیر جاندار یا به چند فاعلِ غیر جاندار، اعم از اسم ذات یا اسم معنی، نسبت دهیم و این عمل از مختصّات انسان و محتاج اراده و نیروی تعقل باشد یا برای فاعل قایل به شخصیت شود، در این صورت فعلِ جمع به کار می‌رود. بحث کند!
یا حتی چهار عمل اصلی حساب را بلد نباشد و با شما راجع به رادیکال، جدول سینوس، کسینوس، تانژان، کتانژان و بحث کند! و هر چه بگویید: آخرش در یک کلمه بگوید: من که قانع نشدم!
و چنان هم با ژست این کلمه را می‌گوید که گویی در علم و فهم او هیچ مشکلی نیست و مشکل فقط در تعلیم دهنده یا پاسخگو می باشد!
گاهی طرح مسئله و بحث و جدال بر سر آن، مِثل مسئله پیدا کنید پرتقال فروش را می باشد! مدعی نه چیزی از اصول و فروع یک مسئله ریاضی می‌داند- نه متد صحیح طرح یک صورت مسئله را می داند- نه می‌دانید که در این مسئله باید دنبال کدام پاسخی باشد.
در معادله یک یا دو یا سه مجهولی، یک به فرض گرفته شده، تا عدد به دست آید، اما او می‌خواهد در پاسخ به نشانی پرتقال فروش برسد!
پس چرا وقتی نوبت به علوم دینی و به ویژه احکام که می‌رسد، گمان می‌کنند که هیچ نیازی به علوم پایه و سپس علوم تخصصی ندارند و هر کس می‌تواند وارد شود و هر چه دلش خواست بگوید و بنویسد؟! اگر دقت کنید، رساله‌های عملیه اینان و احکامش، کمتر از رساله عملیه فقها و مراجع نمی‌باشد. انتشارش هم با توجه به امکانات فضای مجازی و به مراتب گسترده‌تر است.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
البته که باید جوانان را آگاه و هوشیار و بصیر نماییم، اما آیا این مدعیان همه اهل علم و دانش هستند که می‌خواهید به صورت علمی قانع کنید؟! خب به صورت علمی -نه شعاری آن چه را اعتراض دارند، نقد کنند. مخاطبین همیشه دو دسته هستند، یکی جوانانی که واقعاً دچار سؤال و شبهه شده‌اند، و دیگری آنانی که فقط قصد ضد تبلیغ دارند.
گروه اول، اگر خودشان بخواهند و با مطالب روشن و متقنی مواجه شوند، قانع خواهند شد، اما گروه دوم هرگز.
قانع کردن:اگر چه دلسوزی و تلاش برای ارتقای سطح دانش و بیشن همنوعان، به ویژه در معارف دینی و اسلام‌شناسی، بسیار ممدوح و حتی لازم است، اما این اصرار و حرص برای قانع کردن، در عین خوبی، در بسیاری از موارد بی‌مورد است؛ چرا که در بسیاری از موارد، مخاطب به دنبال قانع شدن نیست که شما به دنبا قانع کردن او باشید؛ در بسیاری از موارد نیز راهش بحث علمی نیست. او باید ابتدا چار چوب‌ها را بشناسد.
فرض کنید کسی اصلاً دستور زبان فارسی بلد نیست، حتی معنی فعل و فاعل را نمی‌داند و با شما بر سر قاعده اگر عملی را به فاعلِ جمع غیر جاندار یا به چند فاعلِ غیر جاندار، اعم از اسم ذات یا اسم معنی، نسبت دهیم و این عمل از مختصّات انسان و محتاج اراده و نیروی تعقل باشد یا برای فاعل قایل به شخصیت شود، در این صورت فعلِ جمع به کار می‌رود. بحث کند!
یا حتی چهار عمل اصلی حساب را بلد نباشد و با شما راجع به رادیکال، جدول سینوس، کسینوس، تانژان، کتانژان و بحث کند! و هر چه بگویید: آخرش در یک کلمه بگوید: من که قانع نشدم!
و چنان هم با ژست این کلمه را می‌گوید که گویی در علم و فهم او هیچ مشکلی نیست و مشکل فقط در تعلیم دهنده یا پاسخگو می باشد!
گاهی طرح مسئله و بحث و جدال بر سر آن، مِثل مسئله پیدا کنید پرتقال فروش را می باشد! مدعی نه چیزی از اصول و فروع یک مسئله ریاضی می‌داند- نه متد صحیح طرح یک صورت مسئله را می داند- نه می‌دانید که در این مسئله باید دنبال کدام پاسخی باشد.
در معادله یک یا دو یا سه مجهولی، یک به فرض گرفته شده، تا عدد به دست آید، اما او می‌خواهد در پاسخ به نشانی پرتقال فروش برسد!
پس چرا وقتی نوبت به علوم دینی و به ویژه احکام که می‌رسد، گمان می‌کنند که هیچ نیازی به علوم پایه و سپس علوم تخصصی ندارند و هر کس می‌تواند وارد شود و هر چه دلش خواست بگوید و بنویسد؟! اگر دقت کنید، رساله‌های عملیه اینان و احکامش، کمتر از رساله عملیه فقها و مراجع نمی‌باشد. انتشارش هم با توجه به امکانات فضای مجازی و به مراتب گسترده‌تر است.(ادامه دارد...)
۵۴۲
۱۵ مهر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.