دایا جوری دسم را ب

ُــــــــــدایا جُــــــــــورِی دَســــــــــٺَم را بِــــــــــگیر وَ بُــــــــــلَندَم ڪُــــــــــن ڪـــــِـــــہ هَمہ اَطرافــــــــــیانَم
یادِشــــــــــاڹ بِــــــــــمانَد مــــــــــَڹ هَــــــــــم خُــــــــــدایے دارَم....!!!
یادِشــــــــــاڹ بِــــــــــمانَد ژِســــــــــٺِ خُــــــــــدایے بَــــــــــرازَنده بَــــــــــنده ے خُــــــــــدا نــــــــــِیست...!!!
یادِشــــــــــاڹ بِــــــــــمانَد حَــــــــــرفهایــــــــــِشان ٺــــــــــا هَمیشــــــــــہ دَر خــــــــــاطِرم خــــــــــواهَد مــــــــــاند....!!!
حٺــــــــــے اَگــــَــــــر بـــــِـــــہ رُویــــــــــِشان لَبخَــــــــــند بــــــــــِزَنم وَ هــــــــــِیچ نــــــــــَگویم...!!!
یادِشــــــــــاڹ بِــــــــــمانَد
هَــــــــــمانُگونہ ڪــــــــــِہ دِلمَ را شِــــــــــڪَسٺند
با حَــــــــــرف هایِشــــــــــاڹ.....!!!
ٺــــــــــو آن بالا همــــــــــہ را شِــــــــــنیده اے....!!!