کهنترین تمبر رسمی ایران معروف به تمبر باقری در روزگار پا

کهن‌ترین تمبر رسمی ایران معروف به تمبر باقری در روزگار پادشاهی ناصرالدین شاه قاجار، در سال ۱۲۴۷ خورشیدی منتشر شده‌است. نقش این تمبر نشان رسمی دولت وقت ایران «شیر و خورشید» است که درون دایره‌ای قرار گرفته و در چهارگوشه آن بهای هر تمبر به فارسی درج شده‌است. پیش از آن گاهی از تمبرهای انگلیسی در ایران استفاده شده‌است.
در زمان هخامنشیان، داریوش بزرگ، پادشاه بزرگ هخامنشی، چابک سوارانی تربیت کرده‌بود که نوشته‌های دولتی را به سرتاسر امپراطوری برسانند و از اخبار دورترین نقاط امپراطوری آگاه شوند. این چابک‌سواران از ایستگاهی به ایستگاه دیگر می‌رفتند تا به چاپار پس‌تر برسند. نوشتهٔ مشهوری از داریوش پزرگ به جا مانده‌است که در سردر ادارهٔ پست شهر نیویورک نیز نوشته‌شده‌است: «نه برف و باران و نه تاریکی شب نمی‌تواند پیک‌های تندرو را از حرکت باز دارند.»
تمبرهای ایران به چهار دورهٔ زمانی بخش می‌شوند:
دورهٔ اول: از سال ۱۲۴۷ دوره قاجار (از ناصرالدین شاه تا احمد شاه)
دورهٔ دوم: از سال ۱۳۰۴ (پهلوی اول، رضا شاه)
دورهٔ سوم: از سال ۱۳۲۰ (پهلوی دوم، محمدرضا شاه)
دورهٔ چهارم: از سال ۱۳۵۸ (جمهوری اسلامی ایران)