مرگ و زندگی(پارت سه)

(نکته رنا و رینا تو اتاقاشونن) و جدان)


سانزو: بابا بیخیال چیزیم نداره برا خوردن


کوکو: من تو رو خوب میشناسم تا زمانی خون داشته باشه راضیی


سانزو: من از بوش مزشو میفهمم خونش تلخه اما کمیابهه


کوکو: دیدی گفتم من تو رو میشناسم به لخره 280 سال باهات زندگی کردم


اکاری سریع پشت کوکو قایم میشه


اکاری: میشه کمک کنی من دوس ندارم خورده یشم هنوز بچم و کلیم ارزو دارم


اینارو با بدنی لرزونو و بغض گفت و بعد چشماشو محکم فشار داد


سانزو: بیخیال بچه ما خودمو ذغال فروشیم مارو سیاه نکن


کوکو: ازش خوشم میاد نبینم دستت بهش بخوره ها فهمیدی
توهم نترس من مراقبتم


اکاری: مرسی هاجیمه کون


کوکو: تو با من بیا اتاقم کارت دارم


سانزو نگاه ترسناکی کرد و قلعه لرزید


ران: اوی اوی سانزو خونه خرابمون نکن اروم باش بابا اون یه چی میگه



سانزو: ران خفه شو یه لحظه
کوکو یادت باشه من از خدایانه اصلیم و تو از زیر مجموعمی پس حق نداری اینطور حرف بزنی


کازوتورا: کی؟
چی؟
کجا؟
کی؟
کی منو یا سانزو سا ران و اذیت مرده هاااااا نمیزارین با خیاله راحت بخوابم

سنجو: میشه اروم باشید مهمونا خوابن و حستبی خستن


اکاری: مهمون؟ اونا شامن شاممممم



سانزو: برید اتاقاتون تا وقت صبحونه صدایی نشنوم