Brown sugar : شکر قهوه ای

Brown sugar : شکر قهوه ای
Part2

رفتم خونه ک به مامانم بگم ک دارم میرم مصاحبه کاری

فاطمه:این چی کاری ک ساعت ۸ شب باید بری مصاحبه؟
شیرین:خودمم نمدونم خب سینا هم میاد
فاطمه:فقط بلایی سرت نیارن برو
شیرین:حقوقش خوبه مامان ماهی ۲۰ میلیون
فاطمه:ولی سرکله زدن با یک بیمار روانی سخته
شیرین:اره ولی من بلدم تو دعا کن جور بشه بقیش با خودم خدا
فاطمه:باشع خدا پشت پناهت

ساعت ۷بود ک سینا امد دنبالم

شیرین:زود نیومدی؟
سینا:یک ساعت راه تا بیمارستان
شیرین:یک ساعت؟من چجوری برم بیام
سینا:تو اگاهیش نوشته خوابگاه داره اونجا
شیرین:خوبه
سینا:خانوادت میزارن؟
شیرین:مامان بزرگم و مامانمه ک خواهرم میاد پیششون عادت دارم به دوری

بعد یک ساعت رسیدیم به یک بیمارستان بزرگ ک وسط یک جای خلوت بود هیچ خونه ی نبود کنارش

شیرین:چرا اینجا چقدر خلوته؟
سینا:حتما اینجا چون تیمارستانه
شیرین:شاید

رفتم دم در ک ایفون داشت ایفون رو زدیم ک

خانوم:بله؟
شیرین:سلام من قدیری هستم برای مصاحبه کاری امدم
خانوم:اها بله بفرمایید داخل

در وا کرد ک رفتیم داخل ک یک حیاط بزرگ داشت ک یک خانومه امد پیشمون

خانوم:خوش امدین دنبالم بیاین

رفتیم دنبالش ک وارد یک سالن بزرگ روبرو شدم ک کلی راهرو داشت اولین در ک رو درش نوشته بود مدیریت خانومه در زد

مدیر سعید:بفرمایید داخل

رفتیم ک با یک مرد خوشتیپ جوان روبرو شدیم

مدیرسعید:سلام خوش امدین من سعید هستم مدیر این تیمارستان
شیرین:از اشنایتون خوشبختم
مدیر سعید:بفرمایید بشینید

نشستیم با سینا

مدیرسعید:خودتون معرفی کنید
شیرین:من شیرین قدیری هستم
سینا:منم سینا بخشیان هستم
مدیر سعید:چی نسبتی باهام دیگ دارین؟
سینا:برادرشم

به قیافه سینا نگاه کردم و اشک تو چشم هام جمع شد اخه فکر میکردم سینا دوسم داره....