ا ا

ﺳﺎﻝﻫﺎﺳﺖ ك اﺯ ﭘﺸﺖ ﭘﻨﺠﺮﻩاﻱ ﻛﻬﻨﻪ ...
ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺮ ﺁﻣﺪﻧﺖ ﻣﻲﻧﮕﺮﻡ ...
ﭘﺸﺖ اﻳﻦ ﭘﻨﺠﺮﻩﻫﺎﻱ ﻏﺒﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ...

ﺳﺎﻝﻫﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﻳﮕﺮ اﺷﻜﻲ اﺯ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﻧﻤﻲﺁﻳﺪ ...
ﮔﻮﻳﻲ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﺸﻜﻴﺪﻩاﻧﺪ اﺯ ﺧﺎﻃﺮاﺕ ﺑﻲ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ...

ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻴﻦ ﻣﻦ و ﺗﻮ ﺭا ...
ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻔﺲﻫﺎ ﺁﻓﺮﻳﺪﻧﺪ ...
ﻧﻔﺲﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﺯ ﺗﻮ ﺭا ﻣﻲﺧﻮاﻧﻨﺪ ...

ﺩﺳﺖﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻣﻴﺪ ﺩﻳﺪاﺭ ﻓﺮﺩا ...
اﺯ ﻫﻢ ﺩﻭﺭ ﺷﺪﻧﺪ ...

اﻳﻦ ﺭاﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﻛﻮﭼﻪﻫﺎﻱ ﺧﻠﻮﺗﻲ اﺳﺖ ...
ﻛﻪ اﻧﺘﻬﺎﻱ ﺑﻦﺑﺴﺖ ﻛﻮﭼﻪي ﺧﻮﺩ ﺭا ...
ﺑﺎ ﻗﺪﻡﻫﺎﻱ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ...
ﭘﺮﻭاﺯ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ...

ﭘﺲ اﺯ ﺗﻮ ﻣﻦ ...
ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺩﻭﺭﻩ ﮔﺮﺩﻱ ﺷﺪﻩام ...
ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﺮﻱ ﺩﺭ ﺑﺎﺩ ...
ﻛﻪ اﻧﺪﻭﻩ ﻗﺎﺻﺪﻙﻫﺎ ﺭا ﺑﻪ ﺩﻭﺵ ﻣﻲﻛﺸﻢ ...

ﻭﻗﺘﻲ ﺑﺮ ﺷﺎﻧﻪﻫﺎﻱ ﺑﺎﺩ ﺑﻮﺳﻪ ﻣﻲﺯﻧﻨﺪ ...
ﺩﻭﺭﻩ ﮔﺮﺩﻱ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺩﺭ ﺭاﻩ ﻓﺮﺩا ...
ﻛﻪ ﺳﻬﻢ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻲاﺵ ﺭا ...
ﺩﺭ اﻧﺘﻆﺎﺭ ﺁﻣﺪﻧﺖ ...

ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ...
ﻛﻮﭼﻪ ﺑﻪ ﻛﻮﭼﻪ ﻣﻲﮔﺮﻳﺪ ...
و ﺗﻮ ﺧﻴﺎﻝ ﻣﻲﻛﻨﻲ ...
ﺑﺎﺭاﻥ ﻣﻲﺑﺎﺭﺩ ...

و ﺑﺎﺯ ﺯﻣﺰﻣﻪي ﺧﺎﻃﺮاﺗﻢ ...
ﻳﺎﺩ ﺗﻮ ﺭا ﻃﻠﺐ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ