بعضیا مثل خود شعرند

بعضیا مثل خود شعرند...
ردیف و قافیه دارند...
وزن دارند...
حسن مطلع دارند...
اگر نباشند... موسیقی زندگی گم می شود
و ریتمش ناهماهنگ...
اصلا آمده اند که زندگی را زیبا کنند...
مثل غزل رباعی قصیده مثنوی...
پر از واژه های نابند...
در هر کسوت که باشند...
مترنمند...
مثل غزل حالت را خوب می کنند
مثل رباعی گره گشایند...
مثل قصیده پر از نیت خیرند...
گویی اگر نباشند...
زندگی قافیه اش را گم می کند...
هستی، ردیفش دگرگون می شود، کائنات بی وزن می شود...
بعضی آمده اند که بگویند خدا شاعرانه ترین شعر خلقت را سروده است...
بعضی آمده اند که شعر بودن و سرودن را معنی کنند...