در ذهن خود از هیچ کس

در ذهن خود از هیچ کس
تندیسی از مظهر خوبی ها نسازید،
گل با تمام زیبایی هایش خارهایی دارد
که ممکن است دست شما را بیازارد،
انسانها هم دربرابر همه خوبی هایشان
گاه خطایی میکنند که ممکن است
شما را آزرده خاطر کند و آن زمان است که
فاجعه آغاز میشود.
تندیس ذهنی شما خراب میشود
و نمیتوانید انسانها را ببخشید.
از من میشنوید آدم ها را باتمام خوبی ها
و گاه بدی هایشان دوست بدارید...