تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره احقاف

ترجمه و تفسیر آیه 4

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

قُلْ أَ رَأَيْتُمْ مٰا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّٰهِ أَرُونِي مٰاذٰا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِي السَّمٰاوٰاتِ ائْتُونِي بِكِتٰابٍ مِنْ قَبْلِ هٰذٰا أَوْ أَثٰارَةٍ مِنْ عِلْمٍ إِنْ كُنْتُمْ صٰادِقِينَ (٤)
[به مشركان] بگو: به من خبر دهيد [و نشانم دهيد] معبودانى كه به جاى خدا مى پرستيد چه چيزى از زمين را آفريده اند يا مگر آنان را در آفرينش آسمان ها مشاركتى است ؟ اگر راستگو هستيد كتابى پيش از اين قرآن يا بازمانده اى از دانش استوارى [كه ادعاى شما را تصديق كند] براى من بياوريد؛

نکته ها:

«أثارة» به معناى آثار باقيمانده و نشانه هاى وجود چيزى است.
مشركان نيز قبول داشتند كه آفريدگار آسمان ها و زمين خداوند است. «و لئن سئلتهم من خلق السّموات و الارض ليقولن اللّه»(15) لذا خداوند آنها را توبيخ مى كند كه چرا به سراغ بت ها و ديگران مى روند و به جاى خدا، آنها را مى پرستند و از آنان كمك مى خواهند.
منطق توحيد به قدرى قوى و مستدل است كه مى توان با آن به مجادله با مشركان پرداخت و آنان را محكوم كرد.
امام باقرعليه السلام فرمود: مراد از «كتاب» در اين آيه، تورات و انجيل و مراد از «علم»، سخنان جانشينان انبياست.(16)
-----
15) لقمان، 25.
16) تفسير نورالثقلين.

پیام‌ها :

- پيامبر در تمام شئون رسالت، حتّى شيوه ى مجادله با مخالفان، گوش به فرمان خداوند است. «قل...»
- در تبليغ و ارشاد، مى توان با سؤال و پرسش، فطرت ديگران را بيدار كرد و آنان را به تفكر و انديشه واداشت. «أرأيتم... ماذا خلقوا»
- استقامت و پايدارى، شرط اساسى تبليغ است، حتّى پس از اعراض كفار دست از تبليغ برنداريد. «معرضون قل أرأيتم...»
- در پذيرش اعتقادات، به گفته ديگران اكتفا نكنيد، آنچه را خود ديده ايد و فهميده ايد، قبول كنيد. «أرايتم... ارونى»
- موجودى صلاحيّت استمداد و خوانده شدن دارد كه قدرت آفرينش داشته باشد. ريشه ى توحيد در عبادت، توحيد در خالقيّت است. «ما تدعون... ماذا خلقوا»
- بت ها و معبودهاى خيالى، از هر جهت عاجزند؛ نه نقشى در آفرينش زمين دارند، «ماذا خلقوا من الارض» و نه سهمى در برپايى آسمان ها. «أم لهم شرك فى السّموات»
- در مجادله و گفتگو با مخالفان، بايد روى مشتركات تكيه كرد. (مشركان، خالقيّت خدا را قبول داشتند.) «أم لهم شرك فى السّموات»
- كتاب هاى آسمانىِ قبل از قرآن، شايسته احترام و اعتماد مى باشند. «ايتونى بكتاب من قبل