بخیه تاریخچه طولانی و عجیبی دارد که به مصر باستان برمی گر

بخیه تاریخچه طولانی و عجیبی دارد که به مصر باستان برمی گردد، در آنجا از هر چیزی از پوست درخت تا مو برای بخیه زدن گوشت انسان استفاده می شد. پزشکان 4000 سال پیش برای بستن زخم از بخیه زدن استفاده می کردند. یافته های باستان شناسی مصر باستان نشان می دهد که مصری ها از کتان و رگ و پی حیوانات برای بستن زخم ها استفاده می کردند. در هند باستان پزشکان از شاخک های سوسک ها یا مورچه ها به عنوان گیره ای که زخم ها را جوش می داد استفاده می کردند. آنها برای این کار حشرات را گرفته و بدنشان را نصف می کردند و این شاخک ها را از بدنشان جدا می کردند. از دیگر مواد طبیعی که برای بستن زخم استفاده می شد می توانیم از کتان، مو، علف، نخ پنبه، ابریشم، موهای ریز خوک و دل و روده حیوانات نام برد. پس الان باید متوجه شده باشید که اصول اساسی بستن زخم ها از سال 4000 سال پیش زیاد تغییر نکرده است!