تفسیری بر رأی لاهه؛

✍️ در دنیای امروز، اگر فردی زخمی را به دیگری وارد آورد، به سرعت راهی دادگاه شده و مورد محاکمه قرار می‌گیرد. انسان این حساسیت به خود را از زمانی در پیش گرفت که با مطالعه کتب آسمانی، به اصل "بهترینِ موجودات" بودن خود رسید و علت وجودی خویش را در این جهان دریافت. با این نگاه، انسان‌ها برای زندگی روزمره‌شان قانون و مفاد ایجاد کردند؛ یعنی به عنوان نمونه، کسی حق ندارد دیگری را چه از نظر فیزیکی و چه از نظر کلامی، مورد آزار و اذیت قرار دهد و برتری موهوم خود را نسبت به دیگری ثابت کند.

▪️متأسفانه با گذشت زمان، شمشیر تیز قانون، برابری خود را از عده‌ای برداشت و بر عده‌ای دیگر افزود. چنانکه جورج اورول در داستان مزرعه حیوانات خود نشان داد که اگر همه در مقابل قانون برابرند، عده‌ای هستند که برابرتر از دیگران باشند. عده‌ای که قانون در زمان جرم انگاری آنها، با مُلاطفت و نیک‌خویی برخورد می‌کند و معمولا با کمترین مجازات ممکن و یا حتی بدون همین اندک جزاء، برای آنها حکم صادر می‌کند. در دنیای امروز، دنیای به اصطلاح حامی حقوق بشر و بیشتر از آن دوستدار حیوانات، بعد از یک سال آدمکشی و اقدامات غیرانسانی جانیان اسرائیلی بر علیه مردم بی‌دفاع و مظلوم غزه و لبنان، به تازگی حکمی را در دیوان دادگستری بین المللی (لاهه)، برای به قتل رساندن 40 هزار نفر انسان بی‌گناه توسط صهیونیست‌ها صادر کرد که طبق آن، 124 کشورِ عضو پیمان رم، که صلاحیت دادگاه بین المللیِ کیفری را پذیرفته‌اند، موظف‌اند در صورت سفر بنیامین نتانیاهو و یو‌آف گالانت به سرزمین آنها، این دو مجرم را بازداشت کنند و راهیِ دادگاه بین المللی در لاهه‌ی هلند نمایند.

▫️شاید در ظاهر این حکم، حکمی منطقی و بشر‌دوستانه به نظر آید ولی، چطور می‌توان حکم دادگاهی را پذیرفت که پس از مشاهده‌ی بیش از 365 روز آدمکشیِ عده‌ای جانی، تازه یادش آمده که باید خودی نشان دهد و حق و حقوق بیش از 2 میلیون بشر بی‌گناه در غزه را از لوایح حقوقی بین الملل بستاند!؟ چرا وقتی فردی دست به کشتار گروهی از انسان‌ها می‌زند، (طبق قوانین اروپا و آمریکا) دادگاه حکم فوریت در تعقیب مجرم را صادر می‌کند ولی در مورد این قاتلان، تنها به یک حکم جلب اکتفا کرد!؟

▪️به هر روی، این حکم اگر چیزی را در عرصه میدانی تغییر ندهد، می‌تواند تغییری شگرف در اذهان عمومی مردم جهان ایجاد کند؛ علی‌الخصوص فارسی زبان‌هایی که تحت تأثیر وجه قلابیِ سلطنت طلب‌های حامی اسرائیل قرار گرفته بودند و دم از حقانیت اسرائیل می‌زدند. به آنها آموخت که تشخیص سیاه از سفید، خوب از بد، مانند تشخیص روز از شب و تاریکی از روشنایی‌ست. اینقدر آسان که دیگر هیچ پسر شاهی هم نتواند دیگر آنها را گمراه کند. البته که نباید فراموش کرد این پالایش فکری و تغییر دیدگاه بهای سنگینی نیز برای بشر داشت؛ بهایی به ارزش کشته شدن بیش از 40 هزار انسان بی‌گناه!