تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره زمر
آیه 36 و 37
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
أَلَيْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ وَيُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِن دُونِهِ وَمَن يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ (36)
وَمَن يَهْدِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُّضِلٍّ أَلَيْسَ اللَّهُ بِعَزِيزٍ ذِي انتِقَامٍ (37)
ترجمه :
آيا خداوند براى بنده اش كافى نيست؟ و مردم تو را از غير خدا مى ترسانند و هر كه را خدا گمراه كند پس هيچ راهنمايى براى او نخواهد بود.
و هر كه را خداوند هدايت كند، پس هيچ گمراه كننده اى براى او نيست، آيا خداوند، نفوذناپذير و صاحب انتقام نيست.
نکته ها:
بت پرستان به پيامبر اسلام مى گفتند: اگر بت هاى ما را تحقير كنى، به تو بلا و آزار مى رسد. اين آيه نازل شد و به حضرت دلدارى داد كه: «أليس اللّه بكافٍ عبده»
قرآن، با تعبيرهاى گوناگونى مصونيّت پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله را از انواع توطئه ها مطرح كرده است: نظير آيه «و اللّه يعصمك من الناس»(33) و «انّا كفيناك المستهزئين»(34) چنانكه خداوند نوح را از غرق شدن و ابراهيم را از آتش و موسى را از خطر فرعون و عيسى را از به دار آويخته شدن حفظ كرد.
وظيفه ما در هر شرايطى بندگى خداست. در حديث مى خوانيم: «مَن أصبح و همومه هَمٌّ واحد، كفاه اللّه هموم الدنيا والآخرة»(35) كسى كه همه تلاش و همتش بندگى خدا باشد، خداوند خواسته هاى دنيا و آخرتش را برآورده مى كند.
33) مائده، 67.
34) حجر، 95.
35) تفسير روح البيان.
پیامها :
- اگر انسان بنده خدا شد، بيمه مى شود و خداوند امور او را كفايت و كفالت مى كند. «أليس اللّه بكاف عبده»
- در برابر تهديدهاى دشمنان، با ياد امداد و تكفّل الهى، خود را آرام كنيم. «أليس اللّه بكافٍ عبده و يخوّفونك»
- ابزار كافران، ايجاد محيط رعب و وحشت است. «يخوفونك بالّذين من دونه»
- هدايت و ضلالت به دست خداست، «يضلل اللّه - يهد اللّه» لكن مقدّمات دريافت هدايت يا محروم شدن از آن، به دست انسان است. چنانكه در آيات ديگر مى خوانيم: «يهدى اللّه من ينيب»(36) و «لا يهدى من هو مسرف كذّاب»(37)
- از كمى تعداد و امكانات نترسيد، از اين بترسيد كه از مدار بندگى خدا بيرون رويد، كه اگر بنده او باشيد هيچ قدرتى شما را نمى شكند. «فما له من مضل»
- انسان موجودى است كه در سنگدلى به جايى مى رسد كه هيچ راهنمايى در او مؤثّر نيست. «فما له مِن هاد» و در ايمان به جايى مى رسد كه هيچ حادثه اى او را منحرف نمى كند. «فماله من مضل»
- گمراه شدن انسان از سوى خداوند بى مقدّمه نيست، كيفر عملكرد خود انسان است. «ذى انتقام»
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره زمر
آیه 36 و 37
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
أَلَيْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ وَيُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِن دُونِهِ وَمَن يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ (36)
وَمَن يَهْدِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن مُّضِلٍّ أَلَيْسَ اللَّهُ بِعَزِيزٍ ذِي انتِقَامٍ (37)
ترجمه :
آيا خداوند براى بنده اش كافى نيست؟ و مردم تو را از غير خدا مى ترسانند و هر كه را خدا گمراه كند پس هيچ راهنمايى براى او نخواهد بود.
و هر كه را خداوند هدايت كند، پس هيچ گمراه كننده اى براى او نيست، آيا خداوند، نفوذناپذير و صاحب انتقام نيست.
نکته ها:
بت پرستان به پيامبر اسلام مى گفتند: اگر بت هاى ما را تحقير كنى، به تو بلا و آزار مى رسد. اين آيه نازل شد و به حضرت دلدارى داد كه: «أليس اللّه بكافٍ عبده»
قرآن، با تعبيرهاى گوناگونى مصونيّت پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله را از انواع توطئه ها مطرح كرده است: نظير آيه «و اللّه يعصمك من الناس»(33) و «انّا كفيناك المستهزئين»(34) چنانكه خداوند نوح را از غرق شدن و ابراهيم را از آتش و موسى را از خطر فرعون و عيسى را از به دار آويخته شدن حفظ كرد.
وظيفه ما در هر شرايطى بندگى خداست. در حديث مى خوانيم: «مَن أصبح و همومه هَمٌّ واحد، كفاه اللّه هموم الدنيا والآخرة»(35) كسى كه همه تلاش و همتش بندگى خدا باشد، خداوند خواسته هاى دنيا و آخرتش را برآورده مى كند.
33) مائده، 67.
34) حجر، 95.
35) تفسير روح البيان.
پیامها :
- اگر انسان بنده خدا شد، بيمه مى شود و خداوند امور او را كفايت و كفالت مى كند. «أليس اللّه بكاف عبده»
- در برابر تهديدهاى دشمنان، با ياد امداد و تكفّل الهى، خود را آرام كنيم. «أليس اللّه بكافٍ عبده و يخوّفونك»
- ابزار كافران، ايجاد محيط رعب و وحشت است. «يخوفونك بالّذين من دونه»
- هدايت و ضلالت به دست خداست، «يضلل اللّه - يهد اللّه» لكن مقدّمات دريافت هدايت يا محروم شدن از آن، به دست انسان است. چنانكه در آيات ديگر مى خوانيم: «يهدى اللّه من ينيب»(36) و «لا يهدى من هو مسرف كذّاب»(37)
- از كمى تعداد و امكانات نترسيد، از اين بترسيد كه از مدار بندگى خدا بيرون رويد، كه اگر بنده او باشيد هيچ قدرتى شما را نمى شكند. «فما له من مضل»
- انسان موجودى است كه در سنگدلى به جايى مى رسد كه هيچ راهنمايى در او مؤثّر نيست. «فما له مِن هاد» و در ايمان به جايى مى رسد كه هيچ حادثه اى او را منحرف نمى كند. «فماله من مضل»
- گمراه شدن انسان از سوى خداوند بى مقدّمه نيست، كيفر عملكرد خود انسان است. «ذى انتقام»
۹۱۴
۰۳ اسفند ۱۴۰۰
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.