یورا

یورا
از خونه زدم بیرون
ساعت 8شب بود خیلی عصبی بودم
بند کفشامو بستم
هندزفری رو توی گوشم محکم فشار دادم
و قدم میزدم رفتم
روی صندلی پارک‌نشستم خیلی خسته بودم
که یه مرد جذابی ک گیتار دستش بود گف
جیمین: میتونم پیشت بشینم؟
یورا: حتما
جیمین: ممنون
معلوم بود که خوابش میاد
بهش خیره شده بودم  که گف
جیمین: چیزی شده؟
یورا: ن..نه
همونی بود که هرشب وقتی ک بارون رو تماشا  میکنم
توی بالکن گیتار میزد ولی وقتی باهاش
حرف میزنم انگار سال ها همو می‌شناسیم
بهش گفتم
یورا: تو هرشب گیتار میزنی؟
جیمین: اوهوم ، از کجا میدونی؟
یورا: وقتی بارون میاد و پنجره  اتاقمو  باز میکنم ک بارون رو تماشا میبینم که
توی بالکن نشستی و اهنگ میخونیو گیتار میزنی
جیمین: او نمیدونستم کسی منو میبینه
دیگ هیچ حرفی نزدم
بعد چن دقیقه شروع ب گیتار زدن کرد
و اهنگ میخوند صدای خیلی  خوب بود
بهش خیره شدم
انگار این بهترین فرد زندگیم بود
و چن ساله که میشناسمش ولی من فقط
چن بار دیدمش و اولین باره که باهاش
حرف میزنم
چن دقیقه بعد ادامه نداد
با اون چشای سبزش بهم‌نگا کرد
باهاش چشم تو چشم شدم
به خودم اومدم و گفتم
یورا: صدات خیلی قشنگه
جیمین مرسی
ساعت رو چک کردم باید میرفتم خونه
دیر وقت بود
یورا: ب..ببخشید من میرم خونه خداحافظ
جیمین: خداحافظ (لبخند)
توی راه همش به اهنگی که میخوند
فک میکردم صدای واقعا بهم آرامش میده
(چن وقت میگذره و هرشب میرم به همون پارک که به آواز خوندش گوش بدم)