عکست را با خودم دارم

عکست را با خودم دارم
همراه صدای ضبط شده ات،
و هر روز
به انجمن های ادبی سر میزنم!
گوشه ای به التماس شاعری را گیر میاورم...
عکست را نشان میدهم
و سکوت ضبط شدهء صدایت را!...
همان دوستت دارم هایی را که هیچ وقت نگفتی...
و بعد اصرار میکنم
تو را بسراید!
دیروز بلاخره شاعری قبول کرد
مدتی عکست را نگاه کرد...
و به سکوت دوستت دارم هایت گوش داد...
نگاهی به من کرد و
با لبخند روی تکه کاغذی نوشت:


"برگرد...
این دیوانه دلش
تنگ است..."