گاهی مرا نگاه کن،

گاهی مرا نگاه کن،
زندگی آنقدر بلند نیست که هر وقت خواستیم هم را داشته باشیم،

گاهی مرا امتحان کن،
گوشی را بردار و مرا بگیر،
بگذار صدایت در لا به لای سیم های تاب خورده مرا غافلگیر کند ،
آن وقت میبینی میانِ هر کاری که باشم نفسم بند می آید ،
دست روی سینه ام میکشم ،
دو زانو روی زمین مینشینم
و بعد از چند سُرفه ی کوتاه میگویم :
" جانم ... "




محمد برقعی