ازعمیقترین مباحث الهیات، بحث خداشناسی است. از آن میان، ب
ازعمیقترین مباحث الهیات، بحث خداشناسی است. از آن میان، بحث اسماء و صفات، ریشه و اساس بحث توحید و خداشناسی میباشد.
در قرآن کریم میخوانیم:
« اَللّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ لَهُ الاَسْماءُ الحُسنی.»
خدایی که جز او معبودی نیست، نامهای نیکو به او اختصاص دارد.(طه، 8).
در جای دیگر میفرماید :
«وَلِلّهِ الاَسماءُ الحُسنی فَادْعُوُهُ بِها وَ ذَرُوا الَّذینَ یُلحِدونَ فی اَسمائِهِ سَیُجزَوْنَ ماکانُوا یَعمَلونَ.»
ونامهای نیکو به خداوند اختصاص دارد پس او را با آنها بخوانید، و کسانی را که در مورد نامهای او به کژی میگرایند رها کنید؛ به زودی به سزای آنچه انجام میدهند کیفر خواهند دید. (اعراف، 180)
در شرافت اسماء و صفات الهی همین بس که پیامبر خدا صلیاللهعلیهوآلهوسلم فرمودند:
« اِنَّ لِلّهِ ـ عَزَّوجلَّ ـ تِسْعَةً و تِسعین اِسْما، مَنْ دَعا اللّهَ بها اِسْتَجابَ لَهُ، وَ مَنْ اَحْصاها دَخَلَ الجنةَ »
خداوند تبارک و تعالی نود و نه اسم دارد که هرکس خداوند را به آن اسامی بخواند، خداوند دعای او را مستجاب میگرداند و کسی که آنها را ( اسامی ) بشمارد داخل بهشت میگردد.(بحارالانوار، ج 4، ص 187)
به گفته برخی از مفسّران، دلیل بر عظمت علم اسماء الهی همین که حضرت آدم ابوالبشر به جهت دانستن علم اسماء الهی بر ملائکه مقرّب او برتری یافته و مسجود آنان واقع گشت:
«وَ عَلَّمَ آدمَ الاَسماءَ کُلَّها»
و خداوند تمامی اسماء را به آدم بیاموخت.(بقره ، 31)
و بعد از این آموزش الهی بود که حضرت آدم علیهالسلام مظهر اسماء نیکوی الهی شد، و نمونهای از کتاب کبیر خداوندی و عالم اکبر ربوبی گردید.(الصافی، ج 1، ص 75).
به نظر برخی از فلاسفه یگانه موجودی که مظهر همه اسماء و صفات حق واقع میشود انسان است. و او موجودی است که با علم اسماء از کائنات ممتاز میگردد.( اسماء و صفات حق، ص38 و 40)
#اسماء_جلاله
در قرآن کریم میخوانیم:
« اَللّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ لَهُ الاَسْماءُ الحُسنی.»
خدایی که جز او معبودی نیست، نامهای نیکو به او اختصاص دارد.(طه، 8).
در جای دیگر میفرماید :
«وَلِلّهِ الاَسماءُ الحُسنی فَادْعُوُهُ بِها وَ ذَرُوا الَّذینَ یُلحِدونَ فی اَسمائِهِ سَیُجزَوْنَ ماکانُوا یَعمَلونَ.»
ونامهای نیکو به خداوند اختصاص دارد پس او را با آنها بخوانید، و کسانی را که در مورد نامهای او به کژی میگرایند رها کنید؛ به زودی به سزای آنچه انجام میدهند کیفر خواهند دید. (اعراف، 180)
در شرافت اسماء و صفات الهی همین بس که پیامبر خدا صلیاللهعلیهوآلهوسلم فرمودند:
« اِنَّ لِلّهِ ـ عَزَّوجلَّ ـ تِسْعَةً و تِسعین اِسْما، مَنْ دَعا اللّهَ بها اِسْتَجابَ لَهُ، وَ مَنْ اَحْصاها دَخَلَ الجنةَ »
خداوند تبارک و تعالی نود و نه اسم دارد که هرکس خداوند را به آن اسامی بخواند، خداوند دعای او را مستجاب میگرداند و کسی که آنها را ( اسامی ) بشمارد داخل بهشت میگردد.(بحارالانوار، ج 4، ص 187)
به گفته برخی از مفسّران، دلیل بر عظمت علم اسماء الهی همین که حضرت آدم ابوالبشر به جهت دانستن علم اسماء الهی بر ملائکه مقرّب او برتری یافته و مسجود آنان واقع گشت:
«وَ عَلَّمَ آدمَ الاَسماءَ کُلَّها»
و خداوند تمامی اسماء را به آدم بیاموخت.(بقره ، 31)
و بعد از این آموزش الهی بود که حضرت آدم علیهالسلام مظهر اسماء نیکوی الهی شد، و نمونهای از کتاب کبیر خداوندی و عالم اکبر ربوبی گردید.(الصافی، ج 1، ص 75).
به نظر برخی از فلاسفه یگانه موجودی که مظهر همه اسماء و صفات حق واقع میشود انسان است. و او موجودی است که با علم اسماء از کائنات ممتاز میگردد.( اسماء و صفات حق، ص38 و 40)
#اسماء_جلاله
۷۳۷
۰۲ شهریور ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۶)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.