‍ ‏به نظرم بدترین خیانتی که سینما و تلویزیون و کتاب ها در

‍ ‏به نظرم بدترین خیانتی که سینما و تلویزیون و کتاب‌ها در ‌حق ما کردن اینه که این توهم رو بهمون دادن که زندگیمون داستان منحصر به فردی داره و ما شخصیت اصلی اون هستیم. درحالی که در واقعیت زندگی هر کدوم از ما یه مشت نمونه‌‌ی تصادفیه از یه مشت توزیع آماری که بهشون محکوم هستیم.
‏به نظرم این فکر که وسط اینهمه فاکتور تصادفی همچنان ما مسئول و کنترل‌کننده‌ی مسیر زندگیمون هستیم خیلی خودمهم‌پندارانه و مغرورانه‌ست و از روی ترسمون از رندوم بودن زندگی شکل گرفته. اینکه می‌تونیم موثر باشیم بهمون این امید و آرامش واهی رو میده که میتونیم آینده رو شکل بدیم.
خلاصه که هیچ داستان منحصر به فردی در کار نیست دوستان.