[ ماه رخ نشان داد! ]

[ ماه رخ نشان داد! ]

آبگیر خشک شده بود.
جنگل سوخته بود و تمام حیوانات از آنجا جسته و گریخته بودند.
ماهی تنها بود.
شعله های سرخ رنگِ آتش؛ توجه ماه را از آنجای آسمان به اینجای زمین جلب کرد.
از آن فاصله، داغیِ شعله ها را می‌توانست لمس کند!.
دلش برای ماهی سوخت..
ضربانِ قلبِ ماهی در ثانیه دوهزار بار میزد.
ماه دلسوزانه به ماهی نگریست.
ماهی گریست!
ماه از خُنکای خود به قلبِ ماهی نور فرستاد.
ماهی لبخند شد.
از آن شب ماه هرشب به دیدار ماهی رفت.
ماهی دلباخته‌ی ماه شد.
ماهی گمان کرد ماه او را مخصوصا دوست دارد..
ماهی در خیالِ خود اشتباه گمان کرد؛ اشتباه پس از اشتباه.
ماه با تمامِ ماهی ها همان‌گونه مهربان بود!
اما ماهی عاشق شده بود و غمِ عشق را در دل خود جای داد.
خانه‌ی غم، قلبِ ماهی شده بود که تا نورِ ماه را می‌دید این غم از قلبش زدوده میشد.
اما شب، همچُنان برای ماهی پر از غم بود؛ همان‌گونه که روز!.

پ.ن:
ای کاش میشد تو رو با گشتن توی آسمون پیدا کنم.. ببینم.. و عکست رو در اعماق قلبم قاب کنم.. .

پ.ن²:
ادامه‌ی [ https://wisgoon.com/p/YQ7KUHF86Z/ ]

پ.ن³:
ویسگون ذاتا گند می‌زند در کیفیتِ عکس ها.. .

پ.ن⁴: کشف جدید؛ عکس رو یدور زوم کنین کیفیتش برمیگرده✅️

#Aseman