درمان با عرفان 3

بر این نکته چند لحظه تأمل کنید. تمام عواملی را که مانع موفقیت و نیک بختی هستند به خوبی می توان در محدودیت جسمی و مادی جستجو کرد. در چهارچوب تفکر مادی می توانید تصور کنید که همۀ مردمان دیگر از شما خوشبخت تر هستند و با امتیازات و مزایای تولد یافته اند که شما از آنها محروم بوده اید و یا همۀ نعمت دنیا نصیب آنها شده و سر شما بی کلاه مانده است. این نوع نتیجه پیری ها ناشی از تفکر کسی است که در عالم مادی خود را غرق کرده و به اصطلاح اسیر جسم مادی خود شده و از آن فراتر نرفته است. برای متحول کردن خویش و فرا رفتن از جهان مادی (وارستگی) لازم است ذهن خود را برای پذیرفتن اندیشه‌های تازه باز کنیم. برای ما حفظ افکار و عقایدی که به آن خو گرفته ایم آسانتر است و با آنها احساس آسایش و ایمنی می کنیم و به دلیل نیاز به حفظ همین ایمنی، افکار تازه را رد می کنیم. عنوان اصلی این کتاب از این قرار است: «به آن ایمان بیاورید تا آن را ببینید»؛ اما بسیار آسانتر است که این عنوان را وارونه کنیم و بگوییم: «هر وقت آن را دیدم باور خواهم کرد و لاغیر». بیشتر مردم مایل نیستند که پای خود را از محدوده ای که در آن احساس آسایش و ایمنی می کنند فراتر بگذارند. شما در اعماق قلب خود از این حقیت آگاه هستید که زندگی چیزی بیش از عالم مادی مطلق است و علوم نمی توانند به سؤالاتی از این رده: «زندگی چیست؟» «بعد از مرگ به کجا می رویم؟»، «من به چه می اندیشم؟» پاسخ دهند. اما به رغم این آگاهی ممکن است ترجیح دهید با موضوعاتی درگیر شوید که بتوانید آنها را ببینید، و این تنها با زیستن در عالم مادی و محدودۀ جسمی میسّر است و تصور عالم غیرمادی شاید برای شما ترسناک و مرموز و عجیب می شود، و با این حال در ته قلب احساس می کنید که باید چیزی بیش از دست و پا زدن در جهان مادی و جسم خاکی خود باشید.
در ابتدای کار برای شما بسیار سخت است که همه تکیه گاه‌های آشنا و قدیمی را که با آن آسوده هستید و خو گرفته اید ترک کنید و در جهانی گام بردارید که شما را با هستی درونی خود در تماس آورد و این درست همان جایی است که زیست می کنید، همان مکان درونی که همه چیز را احساس می نماید و همه افکار و اندیشه های شما را در خود به جای می دهد، هر چند ممکن است در بدو امر برای پام نهادن به قلمروی که در آن مسؤلیت تجربه‌های خود را به عهده بگیرید کاملاً آماده نباشید.....

ادامه دارد......


کتاب درمان با عرفان
نگارش
دکتر وین دایر
ترجمه
جمال هاشمی