تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره طور

آیات 47

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

وَ إِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذٰاباً دُونَ ذٰلِكَ وَ لٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لاٰ يَعْلَمُونَ (٤٧)
براى ستمكاران جز اين عذاب آخرتى عذابى ديگر [در دنيا] خواهد بود [و آن درهم كوبيده شدنشان در جنگ بدر است]، ولى بيشترشان معرفت و آگاهى [به وضع خود در آينده] ندارند

نکته ها:

با توجّه به آيات قبل و اين آيه، نپذيرفتن دعوت انبيا ظلم است. شايد هم مراد اين باشد كه كفّار دو گروهند: گروهى كه تنها كافرند و گروهى كه علاوه بر كفر، ظلم و توطئه هم مى كنند كه عذاب اين گروه بيشتر است.
در تفسير قمّى آمده است كه مراد از «عذاباً دون ذلك»، عذاب در زمان رجعت است، در مورد كسانى كه در حقّ آل محمدعليهم السلام ظلم روا داشتند.

پیام‌ها :

- براى ستمگران، علاوه بر قيامت، در دنيا نيز عذاب است. «عذاباً دون ذلك»
- ظالمان، از عاقبت شوم خود در اين دنيا بى خبرند. «اكثرهم لايعلمون»

آیات 48 و 49. آخرین آیات این سوره

وَ اصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنٰا وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ (٤٨)
و در برابر حكم پروردگارت شكيبايى كن كه تو زير نظر و مراقبت ما هستى، و هنگامى كه [از خواب] برمى خيزى پروردگارت را همراه با سپاس و ستايش تسبيح گوى

وَ مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَ إِدْبٰارَ النُّجُومِ (٤٩)
و [نيز] پاره اى از شب و هنگام ناپديد شدن ستارگان [به سبب روشنايى صبح] خدا را تسبيح گوى

نکته ها:

اين سوره با سوگند به مكان مناجات شروع شد، «والطور» و با فرمان مناجات پايان يافت. «و من الّيل فسبّحه و أدبار النّجوم»
با اين كه همه ى اعمال و افكار انسان ها زير نظر خداست، امّا خداوند به اولياى خود توجّه مخصوصى دارد، مثلاً به نوح عليه السلام مى فرمايد: ساخت كشتى تو زير نظر ماست. «اِصنع الفلك باعيننا» و به پيامبر اسلام مى فرمايد: تمام وجودت زير نظر ماست. «فانّك بأعيُننا»
تسبيح از ستايش مهم تر است، فرمان تسبيح دوبار مطرح شد، ولى ستايش خداوند يكبار.
مراد از «ادبار النجوم»، هنگام طلوع فجر است كه ستارگان در نور صبح ناپديد مى شوند. مفسّران، عبارتِ «من الّيل فسبّحه» را به نمازشب در هنگام سحر تفسير كرده اند و در حديث مى خوانيم: مراد از «ادبار النجوم» دو ركعت نماز نافله قبل از نماز صبح است.(36)
-----
36) كافى، ج 3، ص 444.

بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر