معشوق من .....

معشوق من .....
اے شبگرد در شهر عشق من!
بهانه دل دلگیر من!!
من جزیے از توام ...
سرچشمه وجود و خیالت
در این خلوتگه مفلوڪ بے نیاز
نمیکند عطش مرا
بگذار در این سرخوشے فریب آلود
ناقوس امید را بیتوته کنم.
بگذار سرمازده عشق وجنون
رهاشوم از تمام تلخے های
بے امان تردید.