من با که گویم این که بهارم خزان شده ماهم به خاک تیره غربت نهان شده بانوی بی نشان که به هرسو نشان ز اوست رفت از برم به قامت همچون کمان شده
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.