تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره ملک

آیه 20 و 21

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

أَمَّنْ هٰذَا الَّذِي هُوَ جُنْدٌ لَكُمْ يَنْصُرُكُمْ مِنْ دُونِ الرَّحْمٰنِ إِنِ الْكٰافِرُونَ إِلاّٰ فِي غُرُورٍ (٢٠)
آيا آن كيست [از] سپاهتان كه شما را به هنگام نزول عذاب در برابر خداى رحمان يارى دهد؟ كافران جز دچار فريب [شيطان] نيستند

أَمَّنْ هٰذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ بَلْ لَجُّوا فِي عُتُوٍّ وَ نُفُورٍ (٢١)
يا كيست آنكه به شما روزى دهد، اگر خدا روزى اش را از شما باز دارد؟ [نه اينكه حقيقت را نمى دانند] بلكه در سركشى و نفرتِ [از حق سرسختى و] پافشارى مى كنند

نکته ها:

در آيات قبل سخن از قدرت الهى در زمين و آسمان بود. او مى تواند به زمين فرمان دهد كه كفّار را در خود فرو برد، او مى تواند پرندگان را در آسمان نگاه دارد و.... اين آيه عجز و ناتوانى بشر را به رخ او مى كشد كه اين انسان با تكيه بر كدام لشگر و با چه حمايتى اين همه در برابر خداوند، لجاجت از خود نشان مى دهد. گويا مشركان از ناحيه بت ها براى خود نيروئى احساس مى كردند.
«غَرور» به معناى فريب دهنده و «غُرور» به معناى فريب است.
ابزارهاى غرور متفاوتند و عامل آن شيطان است: «لايغرّنّكم باللّه الغرور»(14) آرزوهاى طولانى و وعده هاى اغفال گران وسيله غرورند.
در اينجا به عوامل بدبختى انسان اشاره شده است: غرور، لجاجت، سركشى و فرار از حق. «عُتوّ» به معناى استكبار و تجاوز از حق و «نفور» به معناى اظهار تنفّر و گريز از حق است.
لجاجت، زمينه سركشى وطغيان است و سركشى، زمينه نفرت و فاصله گرفتن از حق.
تنها خداوند روزى رسان است. هم در دنيا روزى مى دهد: «خلقكم ثمّ رزقكم»(15) هم در برزخ روزى مى دهد: «بل احياءٌ عند ربّهم يرزقون»(16) هم در قيامت روزى مى دهد. «يرزقون فيها بغير حساب»(17)
-----
13) نوح، 11.
14) لقمان، 33.
15) روم، 40.
16) آل عمران، 169.
17) غافر، 40.

بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر