اشک های خاکستری

#پارت۲۸

که یهو دستمو گرفت... اومد جلوم وایستاد.. آروم با لحن مهربونی گفت

× حالت خوبه ا.ت؟!

سرمو انداختم پایین.. جیمین هیچ ربطی به این قضایا نداره.. فقط دوستمه همین... اون پسر حتی نمیدونه ک دوستش جونگکوک واقعا چه کارست و فکر میکنه ک کوک فقط برادر زاده یکی از خرپولای کرست...
لبخند فیکی زدم..  سرمو گرفتم بالا

+ آره.. خوبم

× دروغگو ! کبودیای دستات چی میگن؟؟

توی چشماش خیره شدم... پسر شیطونی که کلی آرامش داره چشاش..

× باز اون کتکت زده؟؟؟!

با التماس نگاش کردم ک آروم حرف بزنه

× اگه مشکلی داری باهاش فقط بهم بگو من کمکت میکنم ا.ت

+ لازم نیست اوپا من حالم خوبه

برای دلگرمیش و جلوگیری از به پا نشدن شر گفتمش.. حال خوب؟! این دیگه چه صیغه ایه
دستمو بین دستاش گرفت..

× ا.ت....

خندیدم.. البته از ته دل بود مگه؟؟

+ یاا جیمین شیی بسه دیگه من خودم قرار دادو با کوک امضا کردم

آروم تر دم گوشش با لحن کیوتی ادامه دادم..

+ اتفاقا مستر جعون نجاتم داد چون الان ممکن بود دوست خوشگلت تو زندان باشه ! مگه نه؟؟

ناراحت سرشو تکون داد.. رفتم بیرون...
دروغ چرا؟! با اینهمه بدبختی ک داشتم وجود جیمین واقعا دلگرمی میداد بهم.. پله ها رو یه نفس طی کردم و بدون اینکه از جونگکوک خداحافظی کنم رفتم پایین...
مینهو... مثل همیشه ساکت ترین کسی ک تو عمرم دیدمش.. و البته مهربون ترین!
ولی... خوب میفهمیدم چقد حالش بده و فقط تظاهر به خوب بودنه کارش..
سرشو کرده بود تو گوشیش و ناخوناشو با استرس میجوید..
داد زدم..

+ مینهویاا

هل شده منو نگا کرد.. گوشیشو زود گذاشت تو جیبش..

÷ س..سلام خانم ا.ت

+ یاااا چند بار بهت گفتم نگو خانم خب بگو ا.ت تا هردوتامون راحت باشیم!

خنده کیوتی کرد...

÷ باشه... ا.ت

کی باورش میشد این بچه خجالتی رئیس یه شرکت بزرگ پخش و سرگرمیه؟! و بیشتر از اون کی قبول میکرد حرفمو بگم شیش ماه پیش همین بچه شکستم داد؟!
البته دلخور نیستم از دستش.. چون فهمیده بودم ک مینهو هیچ قدرتی برا خودش نداره و فقط از جونگکوک و عموش اطاعت میکنه
رفتم نزدیکش... پسر ۲۸ ساله ای ک قدش فقط ۳ سانت ازم بزرگتره ! یعنی ۱۶۳ !
به لباس کیوتش نگا کردم... جدیدا تو استایلش جرعت نشون میداد! خوب میدونستم باباش چقد سخت گیره و از شخصیتش انتقاد میکنه
سوار ماشین شدم