برمی خیزم

برمی خیزم
از پشت پلکهای خواب آلوده ام به روزنه صبح سلام میکنم
به لطف و مهربانی خداوند سلام می کنم
به صبح تازه و سرد اسفند ماه
به تمام دارایی های دلم
به عزیزانم
به دوستانم
به داشته هام
به آرزوهام
به تمام زیبایی های غیر ملموس سلام میکنم

حس زیبای بودن را لمس میکنم
از پنجره نگاهم به بیرون سرک میکشم
خورشید در پشت ابرهای تردید پنهان شده
افق در آلودگی انسانها محو شده
حنجره پرندگان گرفته
ولی
باز در من امید زنده است و نفس میکشد

خدا را با تمام قدرت شاکرم
لبخند خداوند برای دلم کافیست
صبحتون پر امید
صبحتون پرنشاط
صبحتون پر برکت


♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥