آلبر کامو میگه:

آلبر کامو میگه:
جوان که بودم از مردم چیزی میخواستم که نمیتوانستند بدهند؛ دوستی پیوسته، عاطفه مدام
حال یاد گرفته‌ام از آنان چیزی بخواهم کمتر از آنچه میتوانند بدهند؛ همنشینی بی کلام…
درست همانند حال روز اکثر این روزهای مردم ما