بهار فصلی است که قلب طبیعت با نوای عشق بیدار میشود و ار

بهار، فصلی است که قلب طبیعت با نوای عشق بیدار می‌شود و اردیبهشت، گوهر درخشان این فصل، با عطر گل‌ها و آواز نسیم، دل را به رقص می‌آورد. وقتی شاخه‌های درختان با شکوفه‌های سفید و صورتی آراسته می‌شوند، گویی زمین لباسی از حریر به تن کرده تا در برابر نگاه عاشقانه آسمان خودنمایی کند. در اردیبهشت، هر نفس از هوا سرشار از زندگی است؛ بوی خاک باران‌خورده با عطر یاس و نرگس درهم می‌آمیزد و انگار طبیعت با زبان بی‌صدا به ما می‌گوید که عشق در هر گوشه این جهان جاری است. خورشید مهربان‌تر از همیشه بر دشت‌ها می‌تابد و سبزه‌ها چنان سبز می‌شوند که چشم را جادو می‌کنند، گویی می‌خواهند به ما یادآوری کنند که هر آغاز دوباره، فرصتی است برای عاشق شدن. در این ماه زیبا، پرندگان با آوازشان سرود عشق می‌خوانند و جویبارها با زمزمه‌ای نرم، قصه دلدادگی‌شان به سنگ‌ها را روایت می‌کنند. اردیبهشت، ماه عاشقان است؛ زمانی که قلب‌ها با هر ضربان، هم‌نوا با طبیعت، از نو شکوفا می‌شوند و هر نگاه به آسمان آبی، وعده‌ای از روزهای روشن و پرامید را در خود دارد. این فصل، بهانه‌ای است تا دست در دست کسی که دوستش داری، زیر سایه درختان پرشکوفه قدم بزنی و در سکوتی که فقط صدای باد و پرنده‌ها پرش می‌کند، بگویی: «بهار من تویی، و اردیبهشت، فقط با تو این‌قدر زیباست.»