قضیه نان و نمک خوردن

امروزه بسیاری از ایرانیان از روزه گریزانند؛ چون در طول روز گرسنگی امانشان را می برد و تو سفره افطار تا جا دارند می‌خورند و بنابراینها ورزش نمی کنند. پس از عید فطر هم می بینند چاقتر شده اند.

اجداد ما، پس از سحری نمی خوابیدند و سرکار یا مزرعه می رفتند. هنگام افطار هم کنار هم جمع می شدند و نان و نمک می خوردند و سریع می خوابیدند.

من یک روز در میان فقط با آب افطار می کنم. فشار خونم اندکی می افتد، اما می دانم عارضه آن اندکی سرگیجه هنگام برخاستن است و عادی است. اما دیروز چند ساعت ورزش کردم و حمام هم گرفتم. فشار خونم را که گرفتم تا ده پایین آمده بود و نتوانستم روزه آبم را نگاه دارم! اما با سه عدد خرما و یک کف دست نان و نمک معدنی افطار کردم و میزان و سالمتر از گذشته شدم.

پ.ن.: امروزه استعمار می خواهد مردم ایران چاق شوند تا به انواع بیماریهای مزمن و لاعلاج دچار شوند و مصرف ملی داروهای وارداتی (یا مواد اولیه یا تجهیزات داروسازی) زیاد شود. پس ما باید مثل اجدادمان، کم بخوریم و روزه بگیریم.