عشق ممنوع!(28)

می خواستیم بلند بشیم که یه آقایی اومد پیشمون.
*سلام.
متقابلا سلام کردیم.
*کی اون آهنگ آخر رو خوند؟!
اینو که گفت ترس برم داشت و سعی می کردم اتفاقاتی که ممکنه توی ذهنش باشه رو پیش بینی نکنم.
من
*دنبالم بیا!
رفتیم توی اتاق.روی صندلی نشست و اشاره کرد که منم بشینم.نشستم.
*دخترم!می دونستی صدای خیلی قشنگی داری؟!وقتی شنیدمش فقط اومد سمتتون که ببینم این بلبلمون کیه!
اینو که گفت ریز خندیدم.الان من بلبل شدم؟!
ممنونم!
*می خوام یه پیشنهادی بهت بدم.خودت می دونی بیگ هیت اکثر تمرکزش روی BTS هست و گروه های دیگه یکم سرعت پیشرفتشون کمه.ولی من می دونم تو آینده ی روشنی داری. می خوام خودم بهت آموزش بدم.تو لایق پیشرفت هستی.نظرت چیه؟!
متعجب نگاهش کردم.من اصلا نمی خواستم ایدل بشم.این رویای من نبود!ولی نمی تونستم این فرصت رو رد کنم برای همین ازش یکم وقت خواستم و از اتاقش خارج شدم که دوباره آقای پارک رو دیدم.
#صدات فوق العاده بود.باورم نمیشه.خیلی خوب خوندی!
ممنونم.
#آقای جانگ چی بهت گفت؟!
آقای جانگ؟!
#آره،فامیلشه!
اها،هیچی.یعین می خواد خودش بهم ِموزش بده.
#وای این فوق العادست. اون یکی از بهترین معلم هاییه که من می شناسم.
اوهوم
#تو چی گفتی؟!
خب باید یکم فکر کنم!
#این که فکر نمی خواد.به نظرم قبولش کن.این فرصت دیگه گیرت نمیاد!
هوم
و بدون توجه بهش رفتم.ذهنم درگیر یود.قبول کنم؟!