ام نمیدونم از کجا شروع کنم یا چی باید بگم

ام نمیدونم از کجا شروع کنم یا چی باید بگم
تا جایی که یادمه همه ی پیجام پر چسناله بودنننننننزحزخزهستتسنطمکشکش
اما
مطمئنم همه ما ، از کوچیک تا بزرگ عمرا فکر نمی‌کردیم گیر همچین مصیبتی بیوفتیم..
دلتنگ خنده ی روی لب مردم ایرانمم
دلتنگ خوشحالی های بی شمار
دلتنگ قهقهه هایی از ته دل
اما همش ازمون گرفته شده ، اونم بخاطر مردم خودم!
وطن فروش هایی چه از جنس افغانستان چه از جنس همین مردم کشورم ، یعنی ایران.
امیدوارم همتون سالم بمونید، همین الانم خبر رسید که کرمانشاه و یزد رو زدن:)
و چنددقیقه پیش شهرخودمونم زدن، امیدوارم این آخرین صحبتمون و آخرین پستم نباشه
امیدوارم بازم بیام و صحبت کنیم
دوستتون دارم بانوهای من ، مواظب خودتون و خانوادتون باشید فرشته هام ، بدرود.~