پیام‌های آیات 89 و 90 سوره نمل

پیام‌ها :

- علم خداوند به كارهاى نيك ما، عامل تشويق به انجام نيكى ها است. «انّه خبير بما تفعلون مَن جاء بالحسنة»
- مهم تر از انجام كار نيك در دنيا، بردن آن به صحنه قيامت است. «مَن جاء بالحسنة فله خير منها»
- آينده در گرو اعمال ماست. «من جاء ... فله ...» (هر عملى عكس العملى دارد).
- نيكى ها را قبل از منكرات مطرح كنيم. «من جاءبالحسنة»، سپس «من جاءبالسيئة»
- براى رشد خوبى ها، تشويق خوبان ضرورى است. «من جاء - فله خير منها»
- تشويق و تهديد، در كنار هم موثرند. «من جاء بالحسنة - من جاء بالسيئة»
- پاداش هاى الهى برتر از كار ماست. (پاداش بعضى كارها دو برابر است، «الضِعف»(108) بعضى چند برابر «اَضعافاً»(109) بعضى ده برابر «فله عَشر»(110) تا هفتصد برابر و بيشتر، كه «خيرٌ منها» همه آنها را شامل مى شود.
- نيكوكارى، عامل نجات در قيامت است. «مَن جاء بالحسنه - مِن فزع يومئذ آمنون»
- بهتر بودن پاداش هاى الهى مطلق است، هم از نظر زمانى ابدى است و هم از نظر مقدار، چند برابر عمل ماست. «خيرٌ منها»
- بالاتر از عذاب، خوارى انسان است. «كُبَّت وجوههم»
- كيفرهاى الهى بازتاب اعمال و تجسّم عملكرد ماست. آرى كسانى كه بعد از شنيدن حقّ، روى خود را از آن بر مى گردانند، در آن روز با صورت به دوزخ مى افتند. «هل تجزون»
- پاداش هاى الهى، چند برابر است؛ «خيرٌ منها» ولى كيفرهاى او يك برابر و عادلانه است. «ما كنتم تعملون»
- معاد جسمانى است. «وجوههم»
- اعمال انسان در قيامت مجسّم شده وانسان را گرفتار مى كند. «هل تجزون الاّ ما كنتم تعملون»

108) سبأ، 37.
109) بقره، 245.
110) انعام، 160.