دویدم از پیِ دیوانه ای که گیسوانِ بلوطش را

دویدم از پیِ دیوانه‌ای که گیسوانِ بلوطش را
به سِحرِ گرمِ مَرمرِ لُمبرهایش می‌ریخت؛
که آفتاب بیاید
نیامد...