سلمان فارسی از اهل بیت ع است

سلمان فارسی از اهل بیت (ع) است

زندگی سلمان



سلمان فارسی در ابتدا نامش روزبه بود. به قول بیشتر مفسران زادگاه او اصفهان در دهکده ی «جی » بوده است و پدر سلمان در آن روستا کشاورز بوده است. به طوری که او برای عبدالله بن عباس گفته است:

« من مردی فارسی از اهالی اصفهان از قریه ای که نام آن جی بود می باشم. پدرم دهقان قریه بود.»

سلمان فارسی که در ابتدا زرتشتی بوده است از این دین دل سرد می شود و به دین مسیحیت می رود و بعدها سلمان حضرت محمد(ص) را پیدا می کند و مسلمان می شود.

او چنان مورد علاقه پیامبر بود که پیامبر نام او را سلمان نهاد و بین او و ابوذر پیمان برادری بست. پیامبر درمورد سلمان می فرمود: سلمان از اهل بیت است و اگر دانش در ثریا هم باشد مردمانی از قوم او به آن دست می یابند. سلمان حدود 250 سال و بلکه بیشتر عمر کرد و در هشتم ماه صفر در اوایل خلافت امام علی(ع) فوت کرد و امام علی هنگام مرگ او حضور یافت و او را غسل و دفن کرد.



روایات مربوط به سلمان فارسی



- در روایتی حضرت محمد(ص) فرموده است: «من مامور شده ام چهار نفر را دوست بدارم و دستور بدهم که آنان را دوست بدارند. این چهار نفر عبارتند از: علی(ع)، سلمان فارسی، ابوذر و مقداد.»



- روزی سلمان نزد پیامبر نشسته بود. مرد عربی به پیش پیامبر آمد و سلمان را از جایش بلند کرد و بر جای او نشست. خشم چهره ی پیامبر را پوشانید به گونه ای که عرق از پیشانی و میانه ی چشمانش جوشید. پیامبر فرمود: ای اعرابی، مردی را از جایش بلند کردی که هیچ گاه نبود که جبرئیل بر من نازل شود مگر این که از حداوند پیام و فرمان آورد که به سلمان سلام برسانم.



- روزی فردی به نام«انس» از پیامبر پرسید: ای پیامبر خدا، پس از شما دانش را از چه کسی بیاموزیم؟ پیامبر پاسخ داد: علی(ع) و سلمان.



- روزی سلمان در مجلس پیامبر وارد شد. یاران پیامبر و پیامبر از سلمان تعجیل کردند و او را در بالای مجلس نشاندند. عمربن خطاب گفت: این عجم کیست که این گونه در میان اعراب بر صدر می نشیند؟ پیامبر بالای منبر رفت و گفت:« سلمان فارسی دریای بی پایانی است که خشک نمی شود، گنجینه ای است که پایان نمی پذیرد. سلمان از اهل بیت است و چشمه ای است که از آن حکمت و برهان می تراود و به دست می آید.»



- طیق روایتی از امام صادق روزی سلمان مشغول غذا پختن بود که ابوذر به پیش او رفت. ابوذر مشاهده کرد دیگ غذا سرنگون شد و چیزی از غذا ریخته نشد. شلمان دیگر را روی اجاق گذاشت اما باز هم دیگ سرنگون شد و چبزی از آن روی زمین نریخت و باز سلمان آن را روی اجاق گذاشت. ابوذر با مشاهده ی این صحنه ی عجیب درحالی که سخت وحشت زده بود و آن صحنه برایش غیرقابل تحمل بود از خانه بیرون دوید و با امام علی برخورد کرد و موضوع را با آن حضرت در میان گذاشت. امیرالمومنین که از طرفی مقام معجزه آسای سلمان را می دانست به او گفت: ای سلمان با برادرت مدارا داشته باش و عملی را که او توانایی درک آن را ندارد انجام نده.



- از پیامبر روایت شده است که بهشت مشتاق سه نفر است: علی(ع)، سلمان فارسی و عمار یاسر.



- ابوعمر والکندی می گوید: روزی نزد امام علی بودیم. از او خواستیم درباره ی اصحاب پیامبر توضیح دهد. او درباره ی سلمان گفت:«سلمان مثل لقمان حکیم است. او از اهل بیت است، علم اول و آخر را دریافته است. کتاب اول و آخر را خوانده است. او دریایی است مواج و تمام نشدنی.»



سلمان و خندق



جنگ خندق در میان جنگ های پیامبر، جنگی ممتاز است. در این جنگ یهودیان رهسپار مکه شدند و با قریش مذاکره کردند و همکاری خود را در جنگ علیه پیامبر اعلام نمودند. یهودیان غیر از قریش دو قبیله ی دیگر را نیز با خود همراه کردند و در کل حدود ده هزار نفر بودند.

مسلمانان نیز برای دفاع از شهر و مردم شهر هرکدام پیشنهادی می دادند. سرانجام پیامبر پیشنهاد سلمان را نیک و پسندیده برشمرد و دستور داد خندق را حفر کنند. حفر خندق بعد از شش روز به اتمام رسید. وقتی مشرکان خندق را دیدند بسیار متعجب شدند.
ابن اسحاق درباره ی چگونگی رویارویی مشرکان با خندق نوشته است:«هرگز عرب خندق ندیده بودند و چون بیامدند و خندق را دیدند که در حوالی مدینه کنده شده بود، تعجب کردند و گفتند که این حیله ای است که عرب هرگز نمی دانستند.»