حسین(ع) فریاد می زند...

حسین(ع) فریاد می زند...
هل من ناصر ینصرنی؟:(کیست مرا یاری کند؟)
ومن در حالی که نمازم قضا شده است می گویم:

لبیک یا حسین !!!لبیک!...
حسین نگاه میکند و لبخند میی زند وبه سمت دشمن تاخت میکند...
ومن باز می گویم:
لبیک یا حسین!!!
حسین شمشیر میخورد و من سر مادرم داد میزنم...
ومن باز می گویم:
لبیک یا حسین...
حسین سنگ میخورد و من در مجلس غیبت میگویم...
ومن باز می گویم:
لبیک یا حسین...
حسین از اسب به زمین می افتدو عرش به لرزه می افتد و من در پس خنده های مستانه ام باز می گویم:
لبیک یا حسین...
حسین رمق ندارد و باز فریاد می زند:
هل من ناصر ینصرنی؟؟؟
من به دوستم دروغ می گویم و باز می گویم:
لبیک یا حسین...
حسین سینه اش سنگین شده است، کسی روی سینه است، حسین به من نگاه میکند و می گوید:
تنهایم یاریم کن...
من گناه میکنم و باز می گویم:
لبیک یا حسین...
خورشید غروب کرده است و من باز می گویم:
اللهم عجل لولیک الفرج...
حسین به مهدی نگاه میکند و می گوید:
مهدی من کسی را نداشتم که بگوید من سرباز توام،اگر کسی نبود یاری کند، ادعا کننده ای هم نبود،««««جوونیم فدات اباعبدالله»»»»