Ma veine : شاهرَگ من

Ma veine : شاهرَگ‌من

شب شد ک برهان امد من لباس هامو پوشیده بودم امد دم گوشم

برهان:امشب بیبینم از کسی تلفن بگیری یواشکی حرف بزنی یا اینک به کسی بگی ک کتکت میزنم،مائده زنده زنده چالت میکنم میدونی ک میکنم فهمیدی
مائده:اره

باید به حرفش گوش میدادم چهار ماه دیگ باید تحملش میکردم،ساعت ۹ شب بود ک کم کم مهمون ها امدن پسر ها با سه چهارتا دختر میومدن داشتم سلام علیک میکردم ک دیدم کامیار با ۳ تا دختر امده کلا برگام ریخته بود رسید به من ک دوتایمون تعجب کرده بودیم با دخترا رفت داخل،توخونه همه سیگار میکشدن سرم درد میکرد رفتم تو بالکن ک با صدای کامیار به خودم امدم

کامیار: فکر نمکردم صیغه برهان شده باشی؟
مائده: منم فکر نمکردم با دخترا را بیبینمت اونم تو تهران
کامیار: هیچ وقت ادم رو از روی چهرشون قضاوت نکن

حرفی بینمون نبود تا چند دقیقه

کامیار: کلی دنبالت گشتم هروز میرفتم دم در خونتون میگفتن ک فرار کردی
مائده: میگفتن فرار کردم؟
کامیار: اره تو پیش همه یک دختر فراری خ*را*ب هستی گفتن ک تو با یک پسره فرار کردی
مائده: ولی من بخاطر بابام صیغه این برهان شدم
کامیار: ولی اونا اینو نمگن خانوادت بعد رفتند هرجا نشستند گفتن ک دخترمون فرار کرده از خونه
مائده: منو بگو برای کی ها خودمو فدا کردم
کامیار:برهان کتکت میزنه

کامیار هی نزدیکم شد اینقدر نزدیک ک چسبیدم به میله هایی بالکن نفس هاش تو صورتم میخورد

مائده:برو کنار اگه برهان بیبینه منو اذیت میکنه
کامیار:غلط کرده
برهان:چی گوه خوردی تو

دیدم برهان امد ک بدو بدو رفتم پشتش

کامیار:همون گوه ک تو میخوری
برهان:تو خیلی غلط میکنی به مائده نزدیک بشیییی
کامیار:مگه صیغه ای نیست چرا سرش غیرتی میشی

تا برهان میخواست به سمت کامیار بره رفتم جلوش

مائده:بخاطر من برهان منو بزن ولش کن
برهان:ع طرفداریشو میکنی
مائده:نه نمخوام شر بشه ولش کن

برهان منو تو اتاق کرد و درو قفل کرد همه ای مهمون هارو بیرون کرد و بعد از نیم ساعت امد پیشم،هرچی نزدیک تر میشد بیشتر میترسیدم دیدم کمربندشو دراورد

برهان:طرفداری کامیار میکنییییییییییی(باداد)
مائده:نه من میخواستم فقط دعوا نشه
برهان:اره جوننننن عمتتت وقتی امشب تربیت کردم اون موقع میفهمی

(بقیش اسماته اگه خواستین بگید تو کامنت ها بنویسم)