من چه ساده بودم و چه کور می دیدم

من چه ساده بودم و چه کور می دیدم!
فکر میکردم "جهل" همان نبودِ علم و آگاهی ست که با اکسیر علم از بین میرود.
خیال میکردم جهل عارضه ای درمان پذیر است که با نوشداروی دانش درمان میشود.
فکر میکردم جهل "تاریکی" ست که با روشن کردن شمعی می توان بر آن غلبه کرد.
خیال میکردم جهل پدیده ای زشت و پلشت است که بودن آن برای همگان مایه آزردگی است.
فکر میکردم جهل همیشه و همه جا صفتی شرم آور و ننگین است! ...
اما اکنون پی برده ام که؛
جهل همان نبود علم و آگاهی نیست، مثل تاریکی نیست، پدیده ای زشت و پلشت برای همگان نیست، همیشه و همه جا صفتی ننگین و شرم آور نیست!
و علیرغم باور عموم، نزد همگان مطرود و منفور نیست!

جهل؛
حامی و پشتیبان دارد!
بی حامی و بی پناه نیست! بدون تشکّل و بی سازمان نیست!
بی یر و سامان نیست!
فقیر و درمانده نیست!
بی سپاه و بی سِلاح نیست!
تشکیلاتی وسیع و دولتی قوی دارد!
امپراتوری قدرتمند و ثروتمند دارد!
"امپراتوری جهل"؛
جهل را تدبیر میکند، حمایت و پشتیبانی میکند، گسترش میدهد.
برایش مکتب و مدرسه و معبد میسازد!
برای ترویجش کتاب مینویسد. میتینگ میگذارد. رسانه دارد. جشنواره ها و همایشها برگزار میکند، ...

چه منبرها که در ترویجش نمی خروشند!
چه زرگرها که برای تحکیمش نمیکوشند!
چه لشکرها که برای پیروزی اش نمیجنگند!
چه تاجرها که متاعش را نمی فروشند!...
"امپراتوری جهل"
سازمانی به قدمت تاریخ و به پهنای جغرافیای زمین دارد.
حشمت و صولتی پرشکوه دارد!
"جهل"