اول از دوستان از این متن زیاد عذر میخواهم
اول از دوستان از این متن زیاد عذر میخواهم
اوّل بخشیده شدن، بعداً بهشت رفتن
قرآن کریم در غالب موارد، مغفرت را در مقابل جنت قرار داده به این دلیل که بهشت خانه پاکان است پس کسی که هنوز آلوده به گناهان و پلیدی های معاصی باشد داخل آن نمی شود، مگر آنکه خدای تعالی با آمرزش خود گناهان او را از بین برده و پاکش کند.
وَسَارِعُواْ إِلَی مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّکُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ (آل عمران ـ 133)
و برای نیل به آمرزشی از پروردگار خود و بهشتی که پهنایش [به قدر] آسمان ها و زمین است [و] برای پرهیزگاران آماده شده است بشتابید.
مسابقه در مسیر سعادت
به دنبال آیات گذشته که بدکاران را تهدید به مجازات آتش و نیکوکاران را تشویق به رحمت الهی می کرد، در این آیه کوشش و تلاش نیکوکاران را تشبیه به یک مسابقه معنوی کرده که هدف نهایی آن آمرزش الهی و نعمت های جاویدان بهشت است و می فرماید: برای رسیدن به این هدف بر یکدیگر سبقت بگیرید.
در حقیقت قرآن در اینجا از یک نکته روانی استفاده کرده که انسان برای انجام دادن یک کار اگر تنها باشد، معمولاً کار را بدون سرعت و به طور عادی انجام می دهد، ولی اگر جنبه مسابقه به خود بگیرد، آن هم مسابقهای که جایزه با ارزشی برای آن تعیین شده، تمام نیرو و انرژی خود را به کار می گیرد و با سرعت هرچه بیشتر به سوی هدف پیش می تازد.
و اگر می بینیم هدف این مسابقه در درجه اول مغفرت قرار داده شده برای این است که رسیدن به هر مقام معنوی بدون آمرزش و شستشوی از گناه ممکن نیست، نخست باید خود را از گناه شست و سپس به مقام قرب پروردگار گام نهاد!
وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ: دومین هدف این مسابقه معنوی بهشت قرار داده شده، بهشتی که وسعت آن، پهنه آسمان ها و زمین است (باید توجه داشت که مراد از "عرض" در این آیه اصطلاح هندسی آن که در مقابل "طول" است نیست، بلکه به معنی لغوی که وسعت است می باشد.)
و به این ترتیب قرآن با صراحت می گوید: وسعت بهشت همان وسعت آسمان ها و زمین می باشد.
در آیه 21 سوره حدید همین تعبیر با تفاوت مختصری دیده می شود؛ "سَابِقُوا إِلَی مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّکُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا کَعَرْضِ السَّمَاء وَالْأَرْضِ" در این آیه به جای "مسارعت" صریحاً کلمه "مسابقه" ذکر شده و "سماء" به صورت مفرد با الف و لام جنس آمده که در اینجا معنی عموم می دهد، و از "کاف تشبیه" استفاده شده است، به این معنی که در آیه مورد بحث صریحاً می گوید "وسعت بهشت همان وسعت آسمان ها و زمین است" ولی در آیه سوره حدید می گوید: وسعت آن مانند وسعت آسمان و زمین می باشد، و هر دو تعبیر یک معنی را می رساند.
در پایان آیه تصریح می کند که این بهشت، با آن عظمت، برای پرهیزگاران آماده شده است (أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ)
قرآن برای اینکه وسعت و عظمت بهشت را ترسیم کند آن را به پهنه آسمان ها و زمین تشبیه کرده است، و چارهای غیر از این نبوده، همانطور که اگر کودکی که در شکم مادر قرار دارد عقل می داشت و می خواستیم با او سخن بگوئیم باید با منطقی صحبت کنیم که برای او در آن محیط قابل درک باشد
سوال:
اولاً: آیا بهشت و دوزخ هم اکنون آفریده شده و وجود خارجی دارند یا بعداً در پرتو اعمال مردم ایجاد می شوند؟
ثانیاً اگر آنها آفریده شدهاند جای آنها کجا است، (با توجه به اینکه قرآن می گوید وسعت بهشت به اندازه آسمان ها و زمین است.)
آیا بهشت و دوزخ الان موجودند؟
اکثر دانشمندان اسلامی معتقدند که این دو هم اکنون وجود خارجی دارند و ظواهر آیات قرآن نیز این نظر را تأیید می کند، به عنوان نمونه:
1- در آیه مورد بحث و در آیات فراوان دیگری تعبیر به " اعدت" (مهیا شده) یا تعبیرات دیگری از همین ماده، گاهی در مورد بهشت و گاهی در باره دوزخ، آمده است.
از این آیات استفاده می شود که بهشت و دوزخ هم اکنون آماده شدهاند اگر چه بر اثر اعمال نیک و بد انسان ها توسعه می یابند.
2- در آیات مربوط به معراج در سوره "و النجم" می خوانیم: "وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَی عِندَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَی عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَی ":" بار دیگر پیامبر جبرئیل را نزد "سدرة المنتهی" در آنجا که بهشت جاویدان قرار داشت مشاهده کرد، (نجم: 13 و 14 و 15)- این تعبیر گواه دیگری بر وجود فعلی بهشت است.
3- در سوره "تکاثر" آیه 5 و 6 و 7 می فرماید: "کَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْیَقِینِ لَتَرَوُنَّ الْجَحِیمَ ثمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَیْنَ الْیَقِینِ": اگر علم الیقین داشتید دوزخ را مشاهده می کردید سپس به عین الیقین آن را می دیدید".
در روایات مربوط به معراج و روایات دیگر نیز نشانه های روشنی بر این مسئله دیده می شود. (باید توجه داشت که بهشت جه
اوّل بخشیده شدن، بعداً بهشت رفتن
قرآن کریم در غالب موارد، مغفرت را در مقابل جنت قرار داده به این دلیل که بهشت خانه پاکان است پس کسی که هنوز آلوده به گناهان و پلیدی های معاصی باشد داخل آن نمی شود، مگر آنکه خدای تعالی با آمرزش خود گناهان او را از بین برده و پاکش کند.
وَسَارِعُواْ إِلَی مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّکُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ (آل عمران ـ 133)
و برای نیل به آمرزشی از پروردگار خود و بهشتی که پهنایش [به قدر] آسمان ها و زمین است [و] برای پرهیزگاران آماده شده است بشتابید.
مسابقه در مسیر سعادت
به دنبال آیات گذشته که بدکاران را تهدید به مجازات آتش و نیکوکاران را تشویق به رحمت الهی می کرد، در این آیه کوشش و تلاش نیکوکاران را تشبیه به یک مسابقه معنوی کرده که هدف نهایی آن آمرزش الهی و نعمت های جاویدان بهشت است و می فرماید: برای رسیدن به این هدف بر یکدیگر سبقت بگیرید.
در حقیقت قرآن در اینجا از یک نکته روانی استفاده کرده که انسان برای انجام دادن یک کار اگر تنها باشد، معمولاً کار را بدون سرعت و به طور عادی انجام می دهد، ولی اگر جنبه مسابقه به خود بگیرد، آن هم مسابقهای که جایزه با ارزشی برای آن تعیین شده، تمام نیرو و انرژی خود را به کار می گیرد و با سرعت هرچه بیشتر به سوی هدف پیش می تازد.
و اگر می بینیم هدف این مسابقه در درجه اول مغفرت قرار داده شده برای این است که رسیدن به هر مقام معنوی بدون آمرزش و شستشوی از گناه ممکن نیست، نخست باید خود را از گناه شست و سپس به مقام قرب پروردگار گام نهاد!
وَ جَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ: دومین هدف این مسابقه معنوی بهشت قرار داده شده، بهشتی که وسعت آن، پهنه آسمان ها و زمین است (باید توجه داشت که مراد از "عرض" در این آیه اصطلاح هندسی آن که در مقابل "طول" است نیست، بلکه به معنی لغوی که وسعت است می باشد.)
و به این ترتیب قرآن با صراحت می گوید: وسعت بهشت همان وسعت آسمان ها و زمین می باشد.
در آیه 21 سوره حدید همین تعبیر با تفاوت مختصری دیده می شود؛ "سَابِقُوا إِلَی مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّکُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا کَعَرْضِ السَّمَاء وَالْأَرْضِ" در این آیه به جای "مسارعت" صریحاً کلمه "مسابقه" ذکر شده و "سماء" به صورت مفرد با الف و لام جنس آمده که در اینجا معنی عموم می دهد، و از "کاف تشبیه" استفاده شده است، به این معنی که در آیه مورد بحث صریحاً می گوید "وسعت بهشت همان وسعت آسمان ها و زمین است" ولی در آیه سوره حدید می گوید: وسعت آن مانند وسعت آسمان و زمین می باشد، و هر دو تعبیر یک معنی را می رساند.
در پایان آیه تصریح می کند که این بهشت، با آن عظمت، برای پرهیزگاران آماده شده است (أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ)
قرآن برای اینکه وسعت و عظمت بهشت را ترسیم کند آن را به پهنه آسمان ها و زمین تشبیه کرده است، و چارهای غیر از این نبوده، همانطور که اگر کودکی که در شکم مادر قرار دارد عقل می داشت و می خواستیم با او سخن بگوئیم باید با منطقی صحبت کنیم که برای او در آن محیط قابل درک باشد
سوال:
اولاً: آیا بهشت و دوزخ هم اکنون آفریده شده و وجود خارجی دارند یا بعداً در پرتو اعمال مردم ایجاد می شوند؟
ثانیاً اگر آنها آفریده شدهاند جای آنها کجا است، (با توجه به اینکه قرآن می گوید وسعت بهشت به اندازه آسمان ها و زمین است.)
آیا بهشت و دوزخ الان موجودند؟
اکثر دانشمندان اسلامی معتقدند که این دو هم اکنون وجود خارجی دارند و ظواهر آیات قرآن نیز این نظر را تأیید می کند، به عنوان نمونه:
1- در آیه مورد بحث و در آیات فراوان دیگری تعبیر به " اعدت" (مهیا شده) یا تعبیرات دیگری از همین ماده، گاهی در مورد بهشت و گاهی در باره دوزخ، آمده است.
از این آیات استفاده می شود که بهشت و دوزخ هم اکنون آماده شدهاند اگر چه بر اثر اعمال نیک و بد انسان ها توسعه می یابند.
2- در آیات مربوط به معراج در سوره "و النجم" می خوانیم: "وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَی عِندَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَی عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَی ":" بار دیگر پیامبر جبرئیل را نزد "سدرة المنتهی" در آنجا که بهشت جاویدان قرار داشت مشاهده کرد، (نجم: 13 و 14 و 15)- این تعبیر گواه دیگری بر وجود فعلی بهشت است.
3- در سوره "تکاثر" آیه 5 و 6 و 7 می فرماید: "کَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْیَقِینِ لَتَرَوُنَّ الْجَحِیمَ ثمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَیْنَ الْیَقِینِ": اگر علم الیقین داشتید دوزخ را مشاهده می کردید سپس به عین الیقین آن را می دیدید".
در روایات مربوط به معراج و روایات دیگر نیز نشانه های روشنی بر این مسئله دیده می شود. (باید توجه داشت که بهشت جه
۵.۴k
۰۵ اسفند ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.