اعتماد به گرگ...
اعتماد به گرگ...
کره‌شمالی؛ سازش و شکست مذاکرات
نگاهی به روند فشارهای بین‌المللی بر کشورهایی که به‌دنبال دست‌یابی به انرژی هسته‌ای بودند، نشان می‌دهد که بعد از حوادث 11 سپتامبر در سال 2001 ، آمریکا با استفاده از جوّی که خود از این حادثه ساخته بود، بر شدت فشارهای بین‌المللی علیه برخی کشورها از جمله ایران، کره‌شمالی، عراق، افغانستان و لیبی اضافه کرد. حمله آمریکا به افغانستان و تهدید بوش پسر به حمله به کشورهای دیگر و محور شرارت خواندن ایران، کره‌شمالی و عراق باعث شد کشورهای دیگر نظیر لیبی به‌سرعت از مواضع قبلی خود کوتاه بیایند و کره‌شمالی نیز راهی برای کاستن از فشارهای بین‌المللی علیه خود بیابد.
در سال 2001 آمریکا به افغانستان حمله کرد و در سال 2003 به عراق. طی همین دو سال، این کشور محورهای شرارت را اعلام کرده بود و فشارهای بین‌المللی را نیز افزایش داده بود. ایران در سال 2003 پروتکل الحاقی را پذیرفت و بازرسی‌ها از تأسیسات هسته‌ای ایران نیز شدت بیشتری گرفت. با این حال کره‌شمالی که از محور شرارت خواندنش توسط بوش عصبانی بود، اعلام کرد که از معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای بیرون می‌آید. این کشور در همین حال با اخراج بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی بار دیگر برنامه‌های هسته‌ای خود برای تولید نیروگاه برق را ادامه داد.
کره‌شمالی در همین حال با ادامه یافتن گفت‌و‌گوهای شش‌جانبه یعنی گفت‌و‌گو با چین، ژاپن، کره‌جنوبی، روسیه و آمریکا موافقت کرد. دور اول این مذاکرات در همان سال 2003 به نتیجه‌ای ختم نشد و در دور دوم و سوم در سال 2004 نیز خلع سلاح کره‌شمالی مورد تأکید قرار گرفت و قرار بر همزیستی مسالمت‌آمیز این کشور با کشورهای حاضر در مذاکره شد. در دور چهارم گفت‌و‌گو‌ها کره‌شمالی سرانجام پذیرفت که برنامه‌های هسته‌ای خود را کنار بگذارد؛ البته این پذیرش با این شرط بود که اعطای کمک‌های مالی به این کشور ادامه یافته در عین حال قدرت‌های بزرگ راکتورهای آب سبک را برای تولید برق کره‌شمالی بسازند. در فاز دوم این گفت‌و‌گو‌ها که از 13 تا 19 سپتامبر سال 2004 انجام شد، توافق «عمل در برابر عمل» مورد تأیید قرار گرفت و اصل بر عادی‌سازی روابط کره‌شمالی با آمریکا و کره‌جنوبی و ژاپن قرار گرفت.
ادامه دارد...
کره‌شمالی؛ سازش و شکست مذاکرات
نگاهی به روند فشارهای بین‌المللی بر کشورهایی که به‌دنبال دست‌یابی به انرژی هسته‌ای بودند، نشان می‌دهد که بعد از حوادث 11 سپتامبر در سال 2001 ، آمریکا با استفاده از جوّی که خود از این حادثه ساخته بود، بر شدت فشارهای بین‌المللی علیه برخی کشورها از جمله ایران، کره‌شمالی، عراق، افغانستان و لیبی اضافه کرد. حمله آمریکا به افغانستان و تهدید بوش پسر به حمله به کشورهای دیگر و محور شرارت خواندن ایران، کره‌شمالی و عراق باعث شد کشورهای دیگر نظیر لیبی به‌سرعت از مواضع قبلی خود کوتاه بیایند و کره‌شمالی نیز راهی برای کاستن از فشارهای بین‌المللی علیه خود بیابد.
در سال 2001 آمریکا به افغانستان حمله کرد و در سال 2003 به عراق. طی همین دو سال، این کشور محورهای شرارت را اعلام کرده بود و فشارهای بین‌المللی را نیز افزایش داده بود. ایران در سال 2003 پروتکل الحاقی را پذیرفت و بازرسی‌ها از تأسیسات هسته‌ای ایران نیز شدت بیشتری گرفت. با این حال کره‌شمالی که از محور شرارت خواندنش توسط بوش عصبانی بود، اعلام کرد که از معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای بیرون می‌آید. این کشور در همین حال با اخراج بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی بار دیگر برنامه‌های هسته‌ای خود برای تولید نیروگاه برق را ادامه داد.
کره‌شمالی در همین حال با ادامه یافتن گفت‌و‌گوهای شش‌جانبه یعنی گفت‌و‌گو با چین، ژاپن، کره‌جنوبی، روسیه و آمریکا موافقت کرد. دور اول این مذاکرات در همان سال 2003 به نتیجه‌ای ختم نشد و در دور دوم و سوم در سال 2004 نیز خلع سلاح کره‌شمالی مورد تأکید قرار گرفت و قرار بر همزیستی مسالمت‌آمیز این کشور با کشورهای حاضر در مذاکره شد. در دور چهارم گفت‌و‌گو‌ها کره‌شمالی سرانجام پذیرفت که برنامه‌های هسته‌ای خود را کنار بگذارد؛ البته این پذیرش با این شرط بود که اعطای کمک‌های مالی به این کشور ادامه یافته در عین حال قدرت‌های بزرگ راکتورهای آب سبک را برای تولید برق کره‌شمالی بسازند. در فاز دوم این گفت‌و‌گو‌ها که از 13 تا 19 سپتامبر سال 2004 انجام شد، توافق «عمل در برابر عمل» مورد تأیید قرار گرفت و اصل بر عادی‌سازی روابط کره‌شمالی با آمریکا و کره‌جنوبی و ژاپن قرار گرفت.
ادامه دارد...
۸۸۵
۱۷ مرداد ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.