یکی باید باشد...

یکی باید باشد...
یکی که از وجودش خوابِ شب‌ها به آدم بچسبد...
یکی که تخصصش، بخیر کردنِ شب‌هایِ آدم باشد...
اگر دارید از این یکی‌ها،
کمی آرام تر در آغوشش مچاله شوید...
کمی آرام تر سر روی بازوهایش بگذارید...
کمی آرام تر ذوق کنید و...
بوسه‌هایِ شب بخیرتان را بی‌صدا رَد و بَدَل کنید...
به حسرت کشیدن، اعتقادِ چندانی ندارم اما؛
خیلی‌ها هستند که شب‌هایشان با هیچ قرص و دارویی از گلویشان پایین نمی‌رود...




.