هیچوقت روی چیزی بیش از حد حساب بازنکن که نتیجه عکس میشه

از این فرمایش مولا علی (ع)، انسان ، متوجه اقتداری بینهایت در وجودش می شود. بطوری که حتی برای مسیرهای بسته و نا ممکن نیز ، با در نظر گرفتن اراده حق، چراغ امید روشن می کند.

یعنی انسان می تواند در کنار تمامی حسابگری هایش ، یک حسابِ بی حساب ، برای خود باز کند که فراتر از قانون علیت است. و این همان انسانی است که به تولد دوم در این دنیا می رسد.

و نکته دیگر اینکه با نام خدا به راه افتادن مهمتر از رسیدن به اهداف مشخص خودمان است.

به چیزهایی که آرزو نمی بندی
امیدوارتر باش
و اذا امل ما عنده بلغه مناه: و وقتی که عبد آرزو ببندد به آن چه که نزد خداوند است ،خداوند او را به آرزویش می رساند.

نکته ای که هست این است که آرزوهای ما چیست؟ آرزوهای ما به اندازه ادارک خودمان است و آن که در تصور ماست واقع شود و آن که من می خواهم اتفاق بیفتد.

ما از هر که بخواهیم در قد و قواره او نیست ولی از خدای تعالی هر چه بخواهی خزینه او بالاترش را دارد. محال است که چیزی از او بخواهی و او نداشته باشد و یا نتواند بدهد. پس مشکلی ندارد که شما را به آرزویتان برساند. گر چه در دعا هم داریم که به آنچه آرزو نمی بندی امیدوارتر باش و بعد مثال می زنند امیرالمؤمنین در نهج البلاغه حضرت موسی علیه السلام را که موسی رفت آتش بیاورد و امیدش به این بود که آتش بیاورد برای خانواده اش و پیامبر برگشت در حالی که احتمال این را هم نمی داد. او می فرماید به چیزهایی که آرزو نمی بندی امیدوارتر باش یعنی امید بستن به دارائیهای خداوند و این که او می تواند انجام بدهد.

منبع : مناجات الراجین (مناجات چهارم از مناجات خمس عشر)