توبه گرگ ، مرگ است
توبه گرگ
از قدیم گفته اند که « توبه گرک ، مرگ است » این بدان معناست که بسیاری از آدمها آنگاه که به دام افتادند از فرط ناچاری توبه می‌کنند تا از دام رها شوند و بلافاصله مشغول تبهکاری می‌شوند.
بسیاری از آنچه که توبه نامیده می‌شود ، در واقع توبه از اصل گناه نیست بلکه توبه از عذاب کشیدن است که این نوع توبه‌ها فقط منجر به پیچیده تر شدن گناهان و مکارتر شدن بشر می‌شود.
خداوند نیز می‌فرماید آنگاه که عذاب خدا فرود آمد هیچ توبه و شفاعتی پذیرفته نیست و فرد بایستی عذابش را بکشد و این عذاب تنها راه پاکسازی وجود فرد از سیاهی و ثقل گناه است .
انواع عذابهای دوزخ مخصوص پاکسازی نفس بشر از انواع تبهکاریهائی است که نفس را تباه و بیمار و دیوانه ساخته است. دوزخ بیمارستان نفس بشر است.
بسیاری از تبهکاران چه بسا اعتراف به گناه می‌کنند تا آن گناه را توجیه و تقدیس و تبرئه سازند و فرد مقابل را هم به ارتکاب آن گناه وسوسه نمایند.
بسیاری دیگر از اعترافات به قصد گمراه نمودن طرف مقابل است تا اعتماد او را بدست آورده و بدینگونه مقاصد پلیدتری در سر می پرورانند.
اگر اعترافی به گناه در نزد یک مؤمن دیگر براستی به قصد توبه و یاری جستن برای اصلاح زندگی باشد همان اعتراف موجب پاکسازی و احیای ایمان و قدرت اراده برای نجات می‌شود. ولی بسیاری از به اصطلاح راز دل گفتن ها و اعترافات در محافل فسق و فجوری از جنس توبه گرگ است و قصدی جز اشاعه فساد و فتنه و فریب دیگران ندارد و موجب توسعه و تعمیق گناه است .
اعتراف به گناه در نزد آدم‌های تبهکار یک گناه برتر و پلیدتر است و مقصودی جز اشاعه گناه ندارد .
تجربه کلیساهای مسیحی این واقعیت را به اثبات رسانیده است. اعتراف فقط در نزد مردان خدا موجب تزکیه نفس و رستگاری می‌شود. به قصد توبه از گناه و نه توجیه و تجارت گناه .
منبع:کتاب دایرةالمعارف عرفانی جلد دوم
استاد علی اکبر خانجانی
برای دانلود رایگان کتاب اینجا کلیک کنید.
https://www.khanjany.org
از قدیم گفته اند که « توبه گرک ، مرگ است » این بدان معناست که بسیاری از آدمها آنگاه که به دام افتادند از فرط ناچاری توبه می‌کنند تا از دام رها شوند و بلافاصله مشغول تبهکاری می‌شوند.
بسیاری از آنچه که توبه نامیده می‌شود ، در واقع توبه از اصل گناه نیست بلکه توبه از عذاب کشیدن است که این نوع توبه‌ها فقط منجر به پیچیده تر شدن گناهان و مکارتر شدن بشر می‌شود.
خداوند نیز می‌فرماید آنگاه که عذاب خدا فرود آمد هیچ توبه و شفاعتی پذیرفته نیست و فرد بایستی عذابش را بکشد و این عذاب تنها راه پاکسازی وجود فرد از سیاهی و ثقل گناه است .
انواع عذابهای دوزخ مخصوص پاکسازی نفس بشر از انواع تبهکاریهائی است که نفس را تباه و بیمار و دیوانه ساخته است. دوزخ بیمارستان نفس بشر است.
بسیاری از تبهکاران چه بسا اعتراف به گناه می‌کنند تا آن گناه را توجیه و تقدیس و تبرئه سازند و فرد مقابل را هم به ارتکاب آن گناه وسوسه نمایند.
بسیاری دیگر از اعترافات به قصد گمراه نمودن طرف مقابل است تا اعتماد او را بدست آورده و بدینگونه مقاصد پلیدتری در سر می پرورانند.
اگر اعترافی به گناه در نزد یک مؤمن دیگر براستی به قصد توبه و یاری جستن برای اصلاح زندگی باشد همان اعتراف موجب پاکسازی و احیای ایمان و قدرت اراده برای نجات می‌شود. ولی بسیاری از به اصطلاح راز دل گفتن ها و اعترافات در محافل فسق و فجوری از جنس توبه گرگ است و قصدی جز اشاعه فساد و فتنه و فریب دیگران ندارد و موجب توسعه و تعمیق گناه است .
اعتراف به گناه در نزد آدم‌های تبهکار یک گناه برتر و پلیدتر است و مقصودی جز اشاعه گناه ندارد .
تجربه کلیساهای مسیحی این واقعیت را به اثبات رسانیده است. اعتراف فقط در نزد مردان خدا موجب تزکیه نفس و رستگاری می‌شود. به قصد توبه از گناه و نه توجیه و تجارت گناه .
منبع:کتاب دایرةالمعارف عرفانی جلد دوم
استاد علی اکبر خانجانی
برای دانلود رایگان کتاب اینجا کلیک کنید.
https://www.khanjany.org
۴۱۸
۱۶ شهریور ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.