/
3
Jan 7, 2022
تو این عکس، یک نفر کمه. یه جای این قصه بدجور میلنگه!
اون جایی که حرف از بانوی خانه بین در و دیوار میشه ولی کسی نمی پرسه، مگه این خونه مرد نداشت؟!
فاطمه(ص) اینجا پدر نداشت، انصار نداشت، ولی مگر علی مرده بود؟!
مردهای مجلس باید از خودشون سوال کنن: آیا میشه همچین بلائی سر مادر، زن، دخترشون بیاد و خون جلو چشمشون رو نگیره؟ که با دستهای خودشون باعثش رو خفه نکنن حتی اگه کشته بشن؟
ولی با کمی تحقیق در منابعی (عکس نوشته ها فقط از ویکی فقه) پیدا کردم یه جزئیاتی از عکس العمل علی (ع) که هنوز تو هیچ روضه ای نشنیده بودم. این که حضرت به جنایتکار حمله کرد. ولی قصاص نه. و بعد درباره دلیلش خوندم...
این حادثه من رو یاد بعضی اتفاقات معاصر میندازه. یاد رنجهای خواهر و برادرهای مسلمون ما تو بعضی کشورها. و فریاد واغیرتای رسانه های آمریکایی و سعودی، که "در سکوت علمای شما ناموس مسلمین بر باد رفت!" زیاد دیدم این سالها، رگهای غیرتی که دیر بالا زد و حملاتی که بجای دشمن، به بزرگان دین شد. اون هم از طرف کسانی که یک عمر روضه زهرا رفتن و صدبار داستان مردِ در خانه و بانوی بین در و دیوار شنیدن.
عزیزانی که کمتر تخصصی در رسانه و سیاست داشتن و تفسیر رسانه های غربی رو (که سالهاست نسل کشی مظلومین رو توجیه میکنن) به تصمیم متخصصین دینشون ترجیح دادن. مسلمونهایی که یادشون رفت فرق بزرگ مسلمون با دیگران، تو جنگیدن یا نجنگیدن علیه ظلم نیست. تو اینه که فرمانده خدا و رسول و اولی الامر باشه و یا غیر. و از روی غیرت و عشق به همنوع، اصل ولایت رو فراموش کردن...
ولی غیور تر از علی نداریم! و عاشق تر از فاطمه هم. اما غیرت هر دو اینها به دین خدا، بیشتر از نگرانیشون برای درد دنیای عزیزانشون بود. عزیزانی که سخت ترین شکنجه ها رو تحمل کردن، تا هم خودشون به دیدار خدا برسن هم تا ابد بندگان خدا رو به راه است برسونن...
پ.ن. کاش روضه خون های بزرگوار مادر امت، تو تعریف این جریان بین در و دیوار جا نمونن و بیشتر بگن از منطقی که دستهای علی رو بست ولی راه فاطمه رو جاودان کرد...
#عاشق_عاقل_ولایتمدار
اون جایی که حرف از بانوی خانه بین در و دیوار میشه ولی کسی نمی پرسه، مگه این خونه مرد نداشت؟!
فاطمه(ص) اینجا پدر نداشت، انصار نداشت، ولی مگر علی مرده بود؟!
مردهای مجلس باید از خودشون سوال کنن: آیا میشه همچین بلائی سر مادر، زن، دخترشون بیاد و خون جلو چشمشون رو نگیره؟ که با دستهای خودشون باعثش رو خفه نکنن حتی اگه کشته بشن؟
ولی با کمی تحقیق در منابعی (عکس نوشته ها فقط از ویکی فقه) پیدا کردم یه جزئیاتی از عکس العمل علی (ع) که هنوز تو هیچ روضه ای نشنیده بودم. این که حضرت به جنایتکار حمله کرد. ولی قصاص نه. و بعد درباره دلیلش خوندم...
این حادثه من رو یاد بعضی اتفاقات معاصر میندازه. یاد رنجهای خواهر و برادرهای مسلمون ما تو بعضی کشورها. و فریاد واغیرتای رسانه های آمریکایی و سعودی، که "در سکوت علمای شما ناموس مسلمین بر باد رفت!" زیاد دیدم این سالها، رگهای غیرتی که دیر بالا زد و حملاتی که بجای دشمن، به بزرگان دین شد. اون هم از طرف کسانی که یک عمر روضه زهرا رفتن و صدبار داستان مردِ در خانه و بانوی بین در و دیوار شنیدن.
عزیزانی که کمتر تخصصی در رسانه و سیاست داشتن و تفسیر رسانه های غربی رو (که سالهاست نسل کشی مظلومین رو توجیه میکنن) به تصمیم متخصصین دینشون ترجیح دادن. مسلمونهایی که یادشون رفت فرق بزرگ مسلمون با دیگران، تو جنگیدن یا نجنگیدن علیه ظلم نیست. تو اینه که فرمانده خدا و رسول و اولی الامر باشه و یا غیر. و از روی غیرت و عشق به همنوع، اصل ولایت رو فراموش کردن...
ولی غیور تر از علی نداریم! و عاشق تر از فاطمه هم. اما غیرت هر دو اینها به دین خدا، بیشتر از نگرانیشون برای درد دنیای عزیزانشون بود. عزیزانی که سخت ترین شکنجه ها رو تحمل کردن، تا هم خودشون به دیدار خدا برسن هم تا ابد بندگان خدا رو به راه است برسونن...
پ.ن. کاش روضه خون های بزرگوار مادر امت، تو تعریف این جریان بین در و دیوار جا نمونن و بیشتر بگن از منطقی که دستهای علی رو بست ولی راه فاطمه رو جاودان کرد...
#عاشق_عاقل_ولایتمدار
۳۳.۱k
۲۸ آبان ۱۴۰۱
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.