تنهایـی من مثلِ تنهاییتان نیست تنهایـیام با پوست و استخوانم درآمیخته همچون من ا سالها با غم خو گرفته بالید در من تا ڪه شڪل گرفت من و او هر دو یڪی شد حالا من و تنهاییام دو نفر در یڪ ڪالبدیم و این گونه است ڪه دیگر تنها نیستیم..!!!!
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.