مولای من

مولای من ! 
می خواهم امروز با شما حرف بزنم
چرا که اعتقاد دارم ،یَسْمَعونَ کَلامی ،
پس ای آقای مهربانی ها !
در آغار سلام علیکم ،
نه تنها از طرف من بلکه ، عَنْ جَمیعٍ الْمومنینَ وَ المُومِنات ،


چرا که عَزیز عَلیَّ عَنْ اَرَی الخَلْقَ وَ لا تری ،
اما با همه ی وجودم اقرار می کنم تو را دوست دارم .
یابنَ یس وَ الذَّاریات ! 
به من هم لیاقت بده در چنین روزی دستانم را بالا برم و از خدای بخواهم:
 عَجّلْ لَنا ظُهورَه ،
چرا که معتقدم ، نَریه قریبا .
یابنَ الاَنجمِ الزَّاهرَه ! 
هرچند گاهی دیگرانی که شما نمی پسندیدید را ، یاری نمودم ، دنبالشان رفتم و از آنها دفاع کردم ،
اما می خواهم که : اللهمَ اجْعَلنی مِنْ انْصارِه و اعوانه وَ الذّابینَ عنه وَ المُستَشهَدینَ بین یدیه .
یابنَ النَبإ العَظیم ! 
هر چند گاهی زیبایی های دنیا چشمانم را خیره کرده است ،
اما به من معرفت بده که بدانم که زیبایی تویی و همواره بخواهم :
 اَللهمَ الرنّی الطَّلعةَ الرَّشیدَه .
اما ای امام المنتظَر !
،
عهدی که لا اَحولَ عَنْها و لا اَزول اَبدا.... 
ان شا الله........