ﮐﺎﺷﮑﯽ ﺑﻌﻀﯽ ﺷﺒﺎ ﻣﯿﺸﺪ ﺩﻭ ﺗﺎ ﺍﺳﺘﮑﺎﻥ ﭼﺎﯾﯽ ﺭﯾﺨﺖ ، ﺑﻌﻀﯽ ﺁﺩﻣﺎﯼ ﻣﺠﺎﺯﯼ ﺭﻭ ﺍﺯ
ﺗﻮ ﻫﻤﯿﻦ ﺻﻔﺤﻪ ﻣﺠﺎﺯﯼ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﮐﺸﯿﺪ ﻭﺁﻭﺭﺩﺷﻮﻥ ﭘﯿﺶ ﺧﻮﺩﺕ ﻭ ﺑﺎﻫﺎﺷﻮﻥ ﺩﺭﺩ ﺩﻝ
ﮐﺮﺩ، ﺑﺎﻫﺎﺷﻮﻥ ﺣﺮﻑ ﺯﺩ ، ﺭﻭ ﺷﻮﻧﻪ ﻫﺎﺷﻮﻥ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﮔﺬﺍﺷﺘﺸﻮﻥ
ﺳﺮ ﺟﺎﺷﻮﻥ ﮐﻪ ﺑﺮﮔﺮﺩﻥ ﺳﺮ ﺯﻧﺪﮔﯿﺸﻮﻥ ،
ﺑﻌﻀﯽ ﺁﺩﻣﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺣﯿﻔﻦ ﻭﺍﺳﻪ ﺩﻭﺭ ﺑﻮﺩﻥ، ﻭﺍﺳﻪ ﻣﺠﺎﺯﯼ ﺑﻮﺩﻥ ...
ﻭ ﺣﯿﻒ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺣﺮﻓﺎ ﮔﻔﺘﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ .....