ببخشید اما دیگه نمی تونم به کسی اعتماد کنم، دیگه هرکی نگا

ببخشید اما دیگه نمی‌تونم به کسی اعتماد کنم، دیگه هرکی نگام کنه و بگه همیشه کنارتم، چپ چپ نگاش می‌کنم و واسه رفتنش لحظه شماری می‌کنم، دیگه بودنِ کسی حالمو خوب نمی‌کنه. دیگه دلم نمی‌خواد واسه اینکه دل فلانی نشکنه مواظب فلان حرفم باشم. راستی اصلا کی حواسش به من بود؟ کی واسه یه دفعه‌ام که شده دلش خواست بفهمه من واقعا چی میگم؟ کی واسه یه بارم که شده تلاش کرد منو خوشحال کنه؟ کی یه دفعه منتظرم موند؟ می‌بینی؟ هیچکس.