بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت اول :
عدل یعنی: قرار دادن هر چیزی در جای خودش و بدیهی است که جود، کرم، فضل، مغفرت و رحمت إلهی، هیچ منافات و مغایرتی با علم، حکمت، مشیّت و عدل او ندارد.
مترصد تحقق عدل إلهی نباشید : بسیاری می‌پرسند: اگر چنین و چنان شود، پس عدل إلهی چه می‌ شود؟!؛ اما هرگز از خود نمی‌پرسند: اگر خداوند متعال، با عدلش با من رفتار کند، چه می‌شود؟!
هرگز مترصد تحقق عدل إلهی نباشید؛ چرا که اگر خداوند سبحان با عدلش رفتار نماید، اولین و کمترین غفلت و گناه در محضر او، سبب هلاکت می‌گردد و احدی روی زمین باقی نخواهد ماند: وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوا مَا تَرَكَ عَلَى ظَهْرِهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِ بَصِيرًا - و اگر خدا مردم را به سزاى آنچه انجام داده‏‌اند مؤاخذه می‌کرد، هيچ جنبنده‏‌اى را بر پشت زمين باقى نمى‏‌ گذاشت؛ ولى تا مدتى معين مهلتشان مى‌دهد و چون اجلشان فرا رسد خدا به كار بندگانش بيناست.(سوره فاطر آیه 45)
از این‌رو، اهل عصمت علیهم السلام، در دعا عرض می‌نمودند که بار إلها! از عدلت به سوی فضلت گریزانم و درخواست می‌نمودند که شامل رحمت و مغفرت خداوند گردند، نه عدل او. مانند دعای امیرالمؤمنین علیه السلام: اَللّهُمَّ احَمِلني عَلى عَفوِكَ و لا تَحمِلْني عَلى عَدِلكَ - بار إلها! با من به عفوَت رفتار كن، نه به عدلت. (نهج البلاغة‌: الخطبة 227)
بخشش گناهان : خداوند رحمان و رحیم، مراقبی نیست که بخواهد بندگانش مرتکب گناه شوند و او سریعاً مجازات نماید؛ بلکه نه تنها درهای استغفار و توبه‌اش را به روی بندگانش گشوده، بلکه بندگان تائبش را بسیار هم دوست دارد و فرموده که اگر از رحمت من ناامید نشوید و به سوی من برگردید، تمامی گناهان شما را یکجا می‌بخشم: قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ - بگو اى بندگان من كه بر خويشتن زياده‏ روى روا داشته‏‌ايد، از رحمت‏ خدا نوميد مشويد؛ در حقيقت ‏خدا همه گناهان را مى‌‏آمرزد كه او خود آمرزنده رحیم است.(سوره زمر آیه 53)
از این‌رو، بخشش گناهان را به گریه بر سیدالشهداء علیه السلام محدود ننموده است؛ به عنوان مثال:
1- اسلام عزیز، پاک کننده است؛ لذا اگر کافری به اسلام بگرود، تمامی گناهان گذشتۀ او مورد عفو و مغفرت قرار می‌ گیرد.(ادامه دارد...)