سرنوشته اجباری!

سرنوشته اجباری!
پارت هفتم:

جیمین ویو:
تا گفت پلیس سریع ازش کشیدم بیرون من نباید باز گیر بیوفتم....شلوارم و پوشیدم دیدم زیرش پر خون شد...هه پس باکره بوده....در و باز کردم....اون دختره تا منو دید ترسید رفت عقب...سریع از در رفتم
سانا ویو:
تا رفت بیرون سریع رفتم تو اتاق دیدم ا.ت بیهوش شده...رفتم گرفتمش تو بغلم و هی تکونش میدادم
سانا: ا.ت...ا.ت صدامو میشنوی....بشکنه دستش....ا.ت طاقت بیار حالت خوب میشه
ا.ت رو به زور بلندش کردم و گذاشتمش تو ماشین و بردمش بیمارستان
ا.ت ویو:
اروم اروم چشمامو باز کردم...دیدم توی بیمارستانم....میخاستم یه تکون کوچیک بخورم که یهو کل بدنم از درد تیر کشید...دیدم اینگار سانا با تکون خوردن من از خواب پرید
سانا: عااه بهوش اومدی...چیزی نمیخای
سرم و به علامت نه اینور و اونور کردم
ا.ت: ج..جیمین*اروم
سانا: چی
ا.ت: ج..هی...جیمین*لکنت
سانا: خبری ازش ندارم
ا.ت: میترسم برگردم اونجا...اون باکرگیم و ازم گرفت*بغض
سانا: ببین....بیا به جرم تجاوز ازش شکایت کن...نه؟
ا.ت: نمی...نمیشه....چون اون شوهرمه...تجاوز حساب نمیشه
سانا: عوففف چه افتضاحی شد
(ببخشید اگه بد شد....)

ادامه دارد.....